________________
૧૧૮. ત્યાં આવ્યો, અને પારેવાનું રૂપ વિકુ તે પારે ભયબ્રાંત બની વજાપુ પાસે આવી છુપા, અને મનુષ્યભાષાએ હું શરણાગત છું” એમ બેલે. વાયુધે તેને શરણ આપ્યું. તેથી તેમની પાસે રહ્યો. તે વાર પછી એક યેન નામનો પક્ષી આવ્યો, તેણે આવી કહ્યું કે હે મહાસત્વ ! ભૂખથી પીડાએલા મેં આ પારેવાને પ્રાપ્ત કરેલ છે, તેથી તમે એને છોડી દો. જે તમે નહિ છેડો તો મારૂં જીવિત નાશ થશે. તે સાંભળી વજાયધે કહ્યું કે-શરણે આવેલાને સોંપાય નહિ, અને તારે પારેવાને ભક્ષ કર વ્યાજબી નથી, કેમ કે “પરના પ્રાણેને વિનાશ કરી જે પિતાના આત્માને પોષે છે, તે થોડા દિવસમાં આત્માનો નાશ કરે છે.” તને જેમ જીવિત પ્રિય છે, તેમ સર્વ જીવોને જીવિત પ્રીય હોય છે, માટે પિતાની જેમ સર્વ જીવેનું રક્ષણ કરવું. તને આ પારેવાને ભક્ષ કરવાથી ક્ષણવાર તૃપ્તિ થશે, પણ આનું જીવિત ખલાસ થઈ જાય છે. માટે તારે આ તડફડતા પારેવાને ભક્ષ કરવો વ્યાજબી નથી.” આ પ્રમાણેનાં મધુર વચનોએ શિખામણ આપી. ત્યારે સ્પેન પક્ષી બોલ્યો કે-“હું ભૂખ્યો છું, તેથી મને મનમાં ધીરજ રહેતી નથી.” ત્યારે રાજાએ કહ્યું કે–જે તું ભૂખ્યો છે, તો તને બીજું માંસ ખાવા આપું. પક્ષીએ કહ્યું કે–મારી મહેનતે ઉત્પન્ન કરેલ માંસ ખાવું એવા નિશ્ચયવાળો હું છું. પરે ઉત્પન્ન કરેલ માંસ મારે જોઈએ નહિ. રાજાએ કહ્યું કે--જેટલા પ્રમાણમાં આ પારે થાય તેટલું માંસ મારા દેહમાંથી કોતરીને આપું તેને તું ખા. તેથી સંતુષ્ટ થયેલા યેન પક્ષીએ રાજાનું વચન સ્વીકાર્યું. ત્રાજવાં મંગાવ્યાં. એક પલ્લામાં પારેવ મૂક્યો, અને બીજા પલ્લામાં
