________________
૧૧૩
શ્રી વિજય રાજાને મેહ પમાડવા માટે વૈતાલિ નામની વિદ્યાદ્વારા એક સેાનાની કાંતિવાળા સુંદર મૃગલે વિકુબ્યો તેને દેખીને સુતારા ખાલી કે–ડે પ્રિયતમ ! આ મૃગલે મહુ શેાલાવાળા છે, માટે રમવા માટે તેને તમેા પકડી લાવા. આથી રાજા પોતે જ તેને પકડવા દોડયા. મૃગલા ઘેાડી ભૂમિ દૂર જઈ આકાશમાં ઉડયેા. આ અવસરે અનિઘાષે સુતારાને ઉપાડી, અને વૈતાલીવિદ્યાએ સુતારાનું રૂપ લીધું, અને બૂમ પાડવા લાગી કે હે રાજન! મને કુક્કડ સર્પ ડા, તેથી મારૂં રક્ષણ કરી. આ બૂમ સાંભળી રાજા પાછા વળી તે સ્થાને આવ્યો, કે તુરત મરણ પામી ગઈ. રાજા શેકાતુર થઈ તેણીની સાથે ખળો મરવા તૈયાર થયે. ચિતામાં પેસી અગ્નિ ચેતાવ્યો, તેટલામાં એ વિદ્યાધરા આવી ચડયા; એકે પાણી મંત્રી ચિતા ઉપર છાંટવા માંડયું કે અટ્ટહાસ્ય કરી વૈતાલીમિંઘા નાશી ગઈ. રાજા ચિતાથી બહાર નીકળી સ્વસ્થ બન્યો, અને મેલ્યો, કે આ શું કૌતુક ? વિદ્યાધરે કહ્યું કે“અમે અમિતતેજને આધીન છીએ, જિનવદન માટે અમે ગયા હતા. પાછા ફરતાં અમાએ અશનીઘાષથી લઇ જવાતી સુતારાના આક્રંદ શબ્દ સાંભળ્યો. અમે તેણીને મૂકાવવા યુદ્ધ કરવા તત્પર થયા, એટલે સુતારાએ કીધુ કે–યુદ્ધ ન કરા, પણ હાલ વૈતાલીવિદ્યાએ છેતરાયેલ મહારાજા વિતના ત્યાગ ન કરે તેમ, તમે ત્યાં જલ્દી પહેાંચી જાઓ. તેથી અમા અહીં આવ્યા છીએ, અને જોયું તેા વૈતાલ વિદ્યા સાથે તમા ચિત્તા ઉપર ચઢી ગયા હતા, તેથી પાણી મંત્રી છાંટવાથી તે દુષ્ટ વિદ્યા નાશી ગઇ, અને તમા ચિતાથી બહાર નીકળ્યા. આવી રીતે સુતારાના હરણના વૃત્તાંત સાંભળી રાજા ખેદ પામ્યા.
८
