________________
૧૦૭ હાથણીને પાણી સિંચન કરતે હાથી દેખાશે. હવે આ ચિત્રપટને સાર કેઈક પુરૂષને શિખવી તાપસણુએ તેને નગરમાં ફરવા મોકલ્યા. તે ચિત્રપટ બારીમાં બેઠેલી રાજકન્યાએ દેખે. તે જે કૌતુકવાળી બની રાજકન્યાએ પોતાના મહેલમાં તે પુરૂષને બોલાવ્યા, અને ચિત્રપટમાં ચિતરેલું પિતાનું ચરિત્ર દેખીને વિચારમાં પડી ગઈ. અહીં મારે
સ્વામી દાવાનલમાં નાસી નથી ગયે, પણ મને શુંઢવતી જલ સિંચી રહ્યો છે, તેથી હું કૃતની છું કે, તે મહાનુભાવ ઉપર મેં અનાદર કરી, બહુ ખોટું કર્યું. એમ ચિતવી પૂછવા લાગી કે કણે આ ચિત્રપટ ચિતરાવ્યો છે. પુરૂષ જવાબ આપે કે, પદ્માવતી નગરીમાં પુરિસેત્તમ રાજા છે. તેને જાતિસ્મરણ જ્ઞાન થયું તેથી તેણે પિતાને પૂર્વભવ જા અને ચિંતવ્યું કે કેઈક ઠેકાણે મારી હાથણી પણ મનુષ્યભવ પામી હશે તે જાણવા સારું સ્ત્રી ઉપરના અનુરાગથી પટ ચિતરાવી માણસોને દેશાવર મોકલેલા છે. મને પણ આ નગરીમાં મોકલ્યો છે. આ સાંભળી રાજકન્યા પુરિસોત્તમ રાજા ઉપર ગાઢ પ્રીતિવાળી બની. તેથી ચિત્તના ઉગથી ભેજન શયન વિગેરે અવશ્યકરણ પણ તેણુ કરતી નથી. તેની સખી સુલોચનાએ પૂછયું, ત્યારે યથાસ્થિતવૃત્તાંત સખોને જણાવ્યો. તેથી સુચના કહેવા લાગી, કે હે પ્રિયસખી! તું ખેદ ન કર. તને આ વસ્તુ પ્રાપ્ત થશે, કેમકે વિધાતાએ ચિત્રપટના હાને તમેને પૂર્વભવપતિને શું કરવા જણાવ્યા? માટે તું આ વૃત્તાંત તારી માતાને કહે, એમ ચિત્ત સ્થિર કરાવીને કુમારી પાસે માતાને વૃત્તાંત કહેવરાવ્યું. તે રાણીએ પુરૂષ ઉપર કન્યા દ્રષિણી છે એમ જાણું મહાપેદવાળા સત્યસાર
