________________
જીવન પ્રસંગે
ઉ. યશોવિજયજી આનંદઘનજીને શોધવા આવી ચુક્યા છે. કારણ તેઓ જાણતા હતા કે યોગીઓના ગ જ જર્જરિત થયેલ ધર્મને નવું જોમ આપશે. યશવિજ્યજી આનંદઘનજીને દૂરથી આવતા જુવે છે.
ગીરાજના મુખકમલ ઉપર ઓજસને કુવારો છે. માર્ગમાં ગાતા ગાતા ચાલ્યા આવે છે.
ગીરાજની આંખમાં “અકળ” “અલખ ની
ગેશ્વર્યને ઝળહળાટ તેમના અંગેઅંગમાંથી નીતરે છે.
અથર્ય, સૌંદર્ય અને માધુર્યની અલૌકિક રસજમાવટથી તેમના હોઠ તૃપ્ત થયા છે. ઉપાધ્યાયજી આનંદઘનજીના ચરણમાં માથુ ઝુકાવી પડી રહ્યા.
આનંદઘનજીએ તેમને ઊભા કર્યા. યશોવિજયજીએ પૂછ્યું—
આનંદ કણ કણ આનંદઘન
આનંદ રૂપ કેણ લિખાવે? આનંદઘનજી! આ આનંદને ગુણ કણ મેળવી શકે ?
આનંદઘનજીએ ગામસ્તીમાં આંખ બીડીને જવાબ આપે.
