________________
કરે
પ્રકરણ ૨ જું
જ્ઞાન આવ્યું કે ભય ગયે. અજ્ઞાનનું બીજું નામ જ ભય છે. જ્ઞાનનું બીજું નામ અભય છે. ગભૂમિમાં પગરણ કર્યા કે આવું નિર્ભય જ્ઞાનકવચ પ્રગટે છે. ભય હમેશા પારકી વસ્તુમાંથી આવે છે. પોતીકી વસ્તુમાંથી નહિ.
બાળકને ક્યારેય માતાના ઓળાને ભય નથી. પણ માસ્તરના ડોળાને તે છે. કારણ માસ્તર ઘરને નથી. માતા ઘરની છે.
જ્યાં પારકું પોતીકું ગણી બેઠા કે ભય ચિંતા અને નિરાશા આવે છે. પારકામાંથી ખસી ગયા અને પતીકામાં પ્રવેશ કર્યો કે ભયચિંતા ગયા. આનું નામ જ એગ છે. સંભવદેવની ચરણસેવા પારકું છું અને પિતીકું શું તેનું સ્પષ્ટભાન કરાવે છે. અને પારકામાંથી ખસી પિતકામાં પ્રવેશ કરાવે છે. આ રીતે નિર્ભયતાની ચાવી આપે છે.
સંભવદેવ તે સ્વત્વનું–પરિપૂર્ણ પૂર્ણતાનું પ્રતિક છે. સંભવદેવ પારકા નથી પિતિકા છે તે સમજ - બળને પ્રથમ ચમત્કાર છે.
સ્વ અને પરનું ભેદવિજ્ઞાન કુરે એટલે ચિત્તખેદ અભય બને પરભાવરમણતા, ભય, દ્વેષ, અને નબળાઈની ઘાતક છે. સ્વભાવ રમણતા અભય દ્વેષ અને અમેદની ઘાતક છે.
