________________
७०
પ્રકરણ ૨ જુ
વાતો કરનાર ચર્મચક્ષુવાળે જ છે. ચર્મચક્ષુવાળો સંસાર જ વધારે છે.
વિરહનું એક સળગતું આંસુ વહાવનાર દિવ્યચક્ષુવાળે છે. સંભવદવ તે ઘર એવો રે.
અભય અદ્વેષ અદ. ભેગનું પરિણામ ભયભીત, દ્વેષી અને ખિની ચિત્ત છે. યેગનું પરિણામ એવું એક ચિત્ત છે જે અભય છે અષ છે અખેદ છે.
યેગનું પરિણામ થતાં પ્રાથમિક ચિહ્નો આ પ્રગટ છે. ભાવ તંદુરસ્તીની એ પ્રથમ લાલી છે. પ્રાણમાં તારુશ્ય આવવાના એ નિશાનડંકા છે.
આપણું ચિત્ત ત્યારે ભયરહિત, દ્વેષરહિત, અને ખેદરહિત થાય છે.
ચિત્તની ચંચળતા તેજ ભય છે. આપણને ભય છે કે મારૂં આ સુખ ચાલ્યું જશે તે ? સુખ તો છે જ નહિ. માત્ર સુખાભાસ છે. અને તેનીય વળી વિઠ્ઠલતા છે કે આ નકલી સુખ પણ મને તરછોડશે તો ?
જ્યારે પરમાત્મ તત્વ સાથે યોગની ભૂમિકા ઊપર વ્યવહાર શરૂ થાય છે. ત્યારે તે સુખદુઃખથી પિલી પાર
