________________
સંક્ષિપ્ત વિવેચન
૪૧
“હે ભાઈ! તું ક્યાંય બહાર ન જા. તારા મૂળ સ્વરૂપમાં તું અનુસંધાન પામ. બહાર કશું જ મળવાનું નથી. બહાર માત્ર આખલાઓની ભીંસાભીંસ છે. બહાર હાથીઓ તને છુંદી નાંખશે. સિહો તને ફાડી નાખશે. મગરમચ્છ તારા હાડકાં ચૂકશે.
સંસાર તો કાંટાનું વૃક્ષ છે. તેને હાથ લગાડીશ અને લોહી નીકળશે. - નિર્જીવ પરમાણુંઓની રચનામાં ન ફસાઈ જા– કારણ તેના પાયામાં ગુલામીનું લેહી છેટાયું છે.
વિશ્વ પરિચયનો દંભ છેડ. પહેલાં આત્મપરિચય તો કર. અંતજ્ઞાનની મશાલ પ્રજાળ અને જે કે તું કોણ છે? તારું મૂળ સ્વરૂપ કેવું છે? અત્યારનું વિકૃત સ્વરૂપ કેવું છે. વિકૃતમાંથી મૂળ સ્વરૂપમાં જવા માટે કણુ તને મદદ કર્યા છે અને કેણુ હાનિકર્તા છે સાધનાનું પહેલું પગથિયું કહ્યું? છેલ્લું પગથિયું કયું? સ્વયિના ઊગ્યીકરણનો સમગ્ર પ્રયોગ કર્યો? આ બધું જાણી નિજસંગનો ભોક્તા બન. બહાર કશું જ નથી. જે કાંઈ છે તે બધું જ “આંતર” માં છે. આ દઢ માન્યતાથી આગળ વધ. અહો અહે હું મુજને નમું,
નમો મુજ ન મુજ રે.
