________________
૫૬
પુણ્યને પ્રભાવ યાને પ્રદ્યુમ્નકુમાર
સમજાવવા પુત્રને ધામધૂમથી જન્મોત્સવ પણ કરાવ્યો. અહીં પણ તે બાળકનું નામ પ્રદ્યુમ્ન રાખવામાં આવ્યું. આમ અહીં ખૂબજ લાડકેડમાં આ કુમારને ઉછેર થઈ રહ્યો છે. કેઈજ વાતની કમીના નથી. પુણ્યાત્માઓ ગમે ત્યાં જાય. સુખ તેમની પાછળ પાછળ જ ઘસડાય છે. પુણ્યશાળાને પગલે પગલે નિધાન હોય! હવે દ્વારકામાં શું બન્યું તે જોઈએ. કૃષ્ણને પુત્ર રમાડવા આપ્યા પછી થોડા સમય પછી રૂકમણુએ આવી પુત્ર પાછો માંગ્યો. બાળક ભૂખ્યું થયું હશે માટે સ્તનપાન કરાવવા પુત્ર લેવા ગઈ. ત્યારે કૃષ્ણ કહે છે કે... અરે રૂકિમણિ, તું શું મજાક કરે છે. મેં તે તને તારા હાથમાં પુત્ર આપ્યું છે અને ફરીવાર મજાક કરવા આવી કે શું ? તું તપાસ કર.
રુકિમણી કહે નાથ ! મશ્કરી તે તમે જ કરતા હો તેમ લાગે છે. હું તમારી પાસે પુત્ર લેવા આવી જ નથી અને તમે મને સેપેલ પણ નથી આવી ખોટી મશ્કરી શીદને કરે છે?
કૃષ્ણ કહે-રણુજી, જરા અંદર જઈને પારણામાં જઈ આવે. મેં હાથ પુત્ર તમને ઓંખે છે. મશ્કરી નથી કરતા. બન્ને અંદર ગયા. ચારે બાજુ જોયું–તપાસ કરી છતાં પુત્ર ન મલ્યું એટલે ખૂબજ કલ્પાંત કરવા લાગ્યા. રૂકમણી તે બેભાન થઈ ભૂમિ ઉપર ઢળી પડી. દાસદાસીઓની માવજતથી ભાનમાં આવી માટે સ્વરે વિલાપ કરવા લાગી.
