________________
૮. નારદજી પાછા ફર્યા
૧૧૧
વશ થયેલ ગજરાજ ખોલ્યા-૩ કુમાર ! હું આપને દાસાનુદાસ છું અને આપ મારા અધિપતિ છે. સેવક આપની સેવામાં હાજરાહજુર છે. એમ કહી કિમતી મેાટા મેટાં મેાતીના હાર ભેટ ધર્યાં. ત્યારબાદ તે કાઠાના ઝાડ ઉપરથી પેાતાની પીઠ પર બેસાર્ટી જંગલની બહાર– મિત્રો અને ભાઈઓ પાસે મૂકી પેાતાના રસ્તે ગયા.
અમુલ્ય મેાતીઓના હારથી પૂજાયેલ પ્રદ્યુમ્નને જોઈ સવ" આળકાના હૈયામાં ફાળ પડી-અરેરે ! હજુ તે આ જીવતા છે અને એક પછી એક વિજય મેળવી અમૂલ્ય ભેટા મેળવતા જ રહે છે. આપણે તે માત્ર તેની સુખા કૃતિ જોઈ ખળતાં રહેવાનુ છે. આને કેમ કરી દૂર કરવા ? તેની ચિંતામાં સૌ ખાળકે ઉદાસીન થયા.
આમ પ્રદ્યુમ્ન કુમારે આઠમી સિધ્ધિ મેળવી સિદ્ધિ નં. ૯
સૌ કુમારે એકદા એક શ્રુંગ નામે પવ ત પાસે આવી પહેાંચ્યા. દ્વેષભાવે વમુખે કહ્યું-જુએ ભાઈ આ, અનેક વૃદ્ધ પુરૂષોએ આ શ્રૃંગ વિષે કહેવું છે તે મેં સાંભળેલ છે કે આ શ્રુંગ ઉપર જનાર માણસને ભૌતિક સિદ્ધિએ તથા સપત્તિ મળે છે. તેમજ મહાસુખ પામે છે. એ વાત અત્યારે આ શ્રૃંગને જોવાથી જ મને યાદ આવી. છે. આ સાંભળી પ્રદ્યુમ્ન વજ્રમુખને કહેવા લાગ્યા કે હે ભાઇ ! તમારી રજા મેળવી જે કા` કરૂ છું તે ફળ દાયક નિવડે છે. માટે જો તમે મને રજા આપે તે હું જાઉં.
