________________
૧૮૮
મુનિજીવનની બાળપોથી-૫
જે એ વખતે આંખમાં ઊંઘ હેય તે નાક બંધ કરીને શ્વાસ રૂંધ અને ઊંઘ ઉડાડવી. પછી સંથારામાંથી ઊઠીને પંજતા પંજતા દ્વાર પાસે આવવું. જો ચાર-ભય હિય તે એક સાધુને ઉઠાડે. જે દ્વાર પાસે ઊભો રહે. જે પશુભય હેય તે બે સાધુને ઉઠાડવા. જેમાં એક બારણે ઊભો રહે અને બીજો રક્ષણ કરે. શંકા ટાળ્યા બાદ ઈરિયાવહી પડિકકમીને યથાશક્ય વધુ સ્વાધ્યાય કરે. છેવટે ત્રણ ગાથા પણ ગણીને સૂઈ જવું.
ઉત્સર્ગ માગે વસ્ત્ર ઓઢયા વિના સૂવું. પણ જે ઠંડી સહન થતી ન હોય તે એક-બે કે ત્રણ કપડાં પણ એઢવાં. છતાં જે ઠંડી દૂર ન થાય તે બહાર જઈને કાર્યોત્સર્ગ કરો. પછી અંદર આવવાથી ગરમી લાગશે. અથવા ત્રણે કપડાં કાઢી નાંખવાં અને પછી ધીમે ધીમે એક એક કપડે એઢતાં જવું. આથી ઘણી ઠંડી સહીને એકાદ બે કપડાંથી મળતી ગરમી પણ પર્યાપ્ત થઈ પડશે. આ માટે ગધેડાનું દૃષ્ટાંત જાણવું. અપવાદે સમાધિ રહે તેમ કરવું.
[૪] સંજ્ઞી
વિહાર કરતાં રસ્તામાં જે ગામે આવે તે ગામે સાધુના વિહારવાળા હોય કે ન હોય, તેમાં શ્રાવકના ઘર હેય કે ન હોય, પણ જે તે ગામ સુસાધુઓનાં વિહારવાળું હાય તે જ તેમાં પ્રવેશ કરે. પછી ત્યાં દહેરાસર હેય તે દર્શન કરવા. જે ત્યાં સાંગિક સાધુ હોય તે તે જ
