________________
[ ૩૪ ]
ગૃતિ ધરીને જે પંથ કાપતા જાય, એ જ ગુરુ ! ત્રિભેટે ઊભવાની શક્તિ આપવાનું અપ્રતિમ સામર્થ્ય
૫માં છે.
શ્રદ્ધાના આ
આ દર્શન
વિનય પ૪ (૧૦) ગુણાનું પ્રવેશ-દ્વાર વિનય છે. જ્યાં વિનય છે, ત્યાં બધા ગુણાને સમન્વય છે. વિદ્યાને જ નહિ, જીવનને ય શણગારવાની શક્તિ વિનયમાં છે.
ચારિત્ર-પ૬ (૧૧) જ્ઞાનનુ ફળ આ પદ છે. જ્ઞાન, વિચાર આપે છે, ચારિત્ર આચાર ! વિચારની વાટ, આચારના અજવાળ વિના ઝળહળાટ વેરી શકતી નથી. આ પદની સ્પર્શના વિના સિદ્ધશિલાનુ સ્વામિત્વ મળવુ અશકય છે.
બ્રહ્મચય પદ (૧૨) આ પદ્મની પૂર્ણ-પૂજા પ્રાયઃ મુનિ-જીવનના સ્વીકાર સાથે જોડાયેલી છે. ચારિત્રના દેહની કરેડ-રજુ કે એને પ્રાણ આ પદ છે. બ્રહ્મ એટલે આત્મા ! આત્મામાં ચરવું-વિચરવુ એ બ્રહ્મચર્ય ! ઈંદ્ર જેવા ઇંદ્રને પણ આપની અખ જાળવતા ગારવની અનુભૂતિ થાય છે. આ વ્રતની કડકાઈ અજોડ છે. પંચ-મહા ત્રતામાં દરેક વ્રતને માટે અપવાદ–ઉત્સર્ગના વિધાન છે. સિવાય આ બ્રહ્મ-વ્રત !
શુભ-કેયાન પ૪ (૧૩) અન ંત-અનંત કાળથી ખડકાયે જતાં કના કચરાને ઉલેચવા જતા તેા અત આવે એમ નથી. એના દ્વી-કરણના ઉપાય-એના મૂળમાં અગ્નિ ચાંપવા સિવાય બીજે કાઈ નથી. શુભ-ધ્યાન એ જવલંત વાળા છે, અન ત–અન ંત કચરાને જે ખાળીને રાખ-ખાક કરી મૂકે. ધ્યાનના બે વિભાગ છે, શુભ અને અશુભ ! શુભના બે ભેદ છે: ધર્મધ્યાન ને શુકલધ્યાન. આને ધ્યાતા મેક્ષ મેળવી શકે. અશુભના બે ભેદ છે, રૌદ્ર, આ ધ્યાન સંસારમાં રખડાવે.
આ ને
તપ-૫૪ (૧૪) જે તપાવે એ તપ! આત્માનું સુવર્ણ મલિન છે. એ મેલ દૂર કરવા, એને તપાવવે પડે. તપના તાપમાંથી
