________________
૧૯૯ એટલે મુક્તિમાર્ગથી વધારે દૂર થતો નથી.
આ વાતને દૃષ્ટાંત વડે વધારે સ્પષ્ટ કરીને બતાવે છે.– જેમ સૂત્રદોરા સહિત સોય કાદવ વગેરેમાં પડી હોય તો પણ વિનાશ પામતી નથીબહુ દૂર જતી નથી તેમ સૂત્ર-શ્રુતજ્ઞાનસહિત એવો જીવ સંસારમાં વિનાશ પામતો નથી–મોક્ષમાર્ગથી દૂર જતો નથી. અવધિ વગેરે જ્ઞાન, વિનય, તપ અને ચારિત્રયોગોને સમ્યફ પ્રકારે પામે છે, તથા સ્વસમય અને પરસમયને અર્થાત્ તેની જાણનારને મળવા લાયક થાય છે પ૯-૬૧.
दंसणसंपन्नयाए णं भंते ! जीवे किं जणयइ ?
दंसणसंपन्नयाए णं भव-मिच्छत्तछेअणं करेइ, परं न विज्जाइ, अणुत्तरेणं णाणदंसणेणं अप्पाणं संजोएमाणे सम्म भावेमाणे विहरइ ॥६०॥६२॥
અર્થ : હે ભગવંત ! દર્શન યુક્ત થવાથી એટલે ક્ષાયોપથમિક સમ્યક્ત સહિત જીવ શું ઉત્પન્ન કરે ?
ઉત્તર : દર્શનસહિતપણાથી જીવ સંસારના હેતુરૂપ મિથ્યાત્વનું સર્વથા છેદન કરે છે, એટલે ક્ષાયિક સમ્યક્તને પામે છે. ત્યારપછી ઉત્કૃષ્ટથી તેજ ભવમાં અને મધ્યમ તથા જઘન્યની અપેક્ષાએ ત્રીજા કે ચોથા ભવમાં કેવળજ્ઞાન પ્રાપ્ત થવાથી હોલવાઈ જતો નથી-કેવળજ્ઞાન અને કેવળદર્શનરૂપ પ્રકાશના અભાવને પામતો નથી. પરંતુ સર્વોત્તમ એવા કેવળજ્ઞાન સાથે અને કેવળદર્શન સાથે પોતાના આત્માને જોડતો સમ્યફ પ્રકારે ભાવતો એટલે તન્મયપણાને પમાડતો ભવસ્થ કેવળીપણે વિચરે છે. ૬૦-૬૨.
चरित्तसंपन्नयाए णं भंते ! जीवे किं जणयइ ?
चरित्तसंपन्नयाए णं सेलेसीभावं जणयइ, सेलेसीपडिवन्ने अ अणगारे चत्तारि केवलिकम्मंसे खवेइ, तओ पच्छा सिज्झइ बुज्झइ मुच्चइ परिनिव्वाइ सव्वदुक्खाणमंतं करेइ ॥६१॥६३॥
