________________
૧૪૮ अह भवे पइण्णा उ, मोक्खसब्भूयसाहण्णा । नाणं च दंसणं चेव, चरित्तं चेव निच्छए ॥३३॥
અર્થ : હવે નિશ્ચય નયના મતે તો જ્ઞાન, દર્શન અને ચારિત્ર જ મોક્ષનાં સત્ય સાધનો છે, એ પ્રમાણે શ્રી પાર્શ્વનાથસ્વામી અને વર્ધમાનસ્વામીની એક સરખી પ્રતિજ્ઞા–અંગીકાર હોય જ–છે જ.
ભરતચક્રી વગેરેને વેષ વિના પણ કેવળજ્ઞાન ઉત્પન્ન થયું હતું એમ પણ સંભળાય છે, તેથી મોક્ષનું કારણ તત્ત્વથી તો જ્ઞાન, દર્શન અને ચારિત્ર છે, પણ વેષ નથી. તેથી વેષની ભિન્નતા જોવાથી વિજ્ઞાનીઓને તેમાં કાંઈ અવિશ્વાસ થતો નથી. વેષ તો માત્ર વ્યવહારનયની અપેક્ષાએ જ છે. ૩૩.
साहु गोयम ! पण्णा ते, छिण्णो मे संसओ इमो । अन्नोऽवि संसओ मज्झं, तं मे कहसु गोयमा ! ॥३४॥
અર્થ : હે ગૌતમ ! તમારી બુદ્ધિ ઘણી સારી છે, તેથી આ મારો સંશય તો તમે છેડ્યો છે. વળી બીજો પણ મને સંશય છે. તે મારા સંશયને હે ગૌતમ ગણધર ! તમે કહો. તે બીજા પણ મારા સંશયને તમે છેદો.
અહીં સૌ પ્રથમ મહાવ્રતસંબંધી તથા વેષસંબંધી શિષ્યોના સંશયને દૂર કરી હવે તે શિષ્યોને જ જણાવવા માટે કેશીકુમાર પોતે જાણતા હતા તો પણ નીચેનો બીજો પ્રશ્ન કરે છે. ૩૪.
अणेगाण सहस्साणं, मज्झे चिट्ठसि गोयमा ! । ते य ते अभिगच्छंति, कहं ते निज्जिया तुमे ? ॥३५॥
અર્થ : હે ગૌતમ ! અનેક હજારો શત્રુઓની મથે તમે રહો છો. અને વળી તે શત્રુઓ તમારી તરફ તમને જીતવા માટે દોડે છે, છતાં તે શત્રુઓને તમે શી રીતે જીત્યા? જીતી લીધા? તે કહો. ૩૫.
હવે ગૌતમસ્વામી ઉત્તર આપે છે –
