________________
૧૧૩ ઉત્સાહનો ભંગ થાય નહીં. તે માટે પ્રેરણા આપે છે –
तिण्णो हु सि अण्णवं महं, किं पुण चिट्ठसि तीरमागओ । अभितुर पारं गमित्तए, समयं गोयम ! मा पमायए ॥३४॥
અર્થ : મોટા–ઘણા સંસાર સમુદ્રને તું તરી ગયો જ છે, હવે કાંઠે આવીને કેમ અટકી રહે છે ? કેમ ઉદાસીનતાને ધારણ કરે છે ? પાર પામવાને એટલે મુક્તિપદ તરફ જવાની ઉતાવળ કર. તેથી હે ગૌતમ ! એક સમય પણ પ્રમાદ ન કર. ૩૪.
વળી તારી પાર પામવાની યોગ્યતા છે જ. કેમ કે – अकलेवरसेणिमुस्सिया, सिद्धि गोयम ! लोयं गच्छसि । खेमं च सिवं अणुत्तरं, समयं गोयम ! मा पमायए ॥३५॥
અર્થ : હે ગૌતમ ! તું ક્લેવર રહિત એટલે સિદ્ધના જીવો, તેમની શ્રેણીને-તે સ્થિતિને પમાડે તેવી શ્રેણિને એટલે ઉત્તરોત્તર શુભ અધ્યવસાયરૂપ ક્ષપકશ્રેણિને ઊંચી જેવી કરીને એટલે પ્રાપ્ત કરીને ક્ષમ એટલે પરચક્રાદિ ભયરહિત, તથા શિવ એટલે સમગ્ર ઉપદ્રવ રહિત, તથા સર્વોત્કૃષ્ટ એવા સિદ્ધિ નામના લોક પ્રત્યે એટલે મોક્ષપદ પ્રત્યે જઈશ. તેથી હે ગૌતમ ! એક સમય પણ પ્રમાદ ન કર. ૩૫.
હવે અધ્યયનની સમાપ્તિમાં ઉપદેશનું રહસ્ય કહે છે –
बुद्धे परिनिव्वुडे चरे, गाम गए नगरे व संजए । संतिमग्गं च वूहते, समयं गोयम ! मा पमायए ॥३६॥
અર્થ : ગામમાં અથવા નગરમાં કે અરણ્યાદિકમાં રહેલો એવો, તથા સંયત એટલે સમ્યફ પ્રકારે પાપ થકી નિવૃત્તિ પામેલો, તથા હેય, ઉપાદેયના વિભાગને જાણનાર એવો તું કષાયરૂપી અગ્નિની શાંતિ વડે શીતળ થઈ ચારિત્રનું સેવન કર. તથા શાંતિમાર્ગને એટલે મોક્ષમાર્ગને ઉપદેશ આપીને વૃદ્ધિ
