________________
તળાવ કરવા ચલા ગાગલીના સાથે હીથર પાસે જ
વિનયમૂતિ ગૌતમસ્વામી
[૨૪] ૫૦ હજાર કેવળજ્ઞાનીઓના તે ગુરુ બન્યા; પણ અફસ! તેમને હજી કેવળજ્ઞાન થતું ન હતું. અને તેમને રંજ પણ રહેતે હતે.
એકવાર તે ગજબ થઈ ગયે. પ્રભુવીરની આજ્ઞાથી ગણધર ભગવંત દીક્ષિત થયેલા મામા મહારાજ સાલમુનિ અને તેમના પુત્ર મહાસાલમુનિને લઈને તેમના ભાણેજ ગાગલી રાજાને પ્રતિબંધ કરવા માટે ચંપાનગરીમાં પધાર્યા. દેશના સાંભળીને સંસારથી વિરક્ત થયેલા ગાગલી રાજાએ પોતાના પુત્રને રાજ્યભાર સોંપીને પિતાનાં માતા-પિતા સાથે દીક્ષા લીધી. પાંચે ય મુનિવરેની સાથે જ્યારે ગણધર ભગવંત પ્રભુ વીરની પાસે જઈ રહ્યા હતા ત્યાં રસ્તામાં જ શુભભાવનાથી તે પાંચે ય મુનિઓને કેવળજ્ઞાન થઈ ગયું.
સહુ ચંપાપુરીમાં આવ્યા. તે પાંચ મુનિઓએ પ્રભુને પ્રદક્ષિણ કરી; ગણધર ભગવંતને પ્રણામ કર્યા અને પછી કેવલિની પર્ષદામાં જઈને બેસી ગયા.
તરત ગણધર ભગવતે તેમને કહ્યું, “પ્રભુને વંદના કરેશે.”
પરમાત્માએ કહ્યું, “ગૌતમ! કેવલજ્ઞાનીઓની આશાતના ન કરે. તેમને પાંચે યને રસ્તામાં જ કૈવલ્ય પ્રગટ થયું છે!”
આ સાંભળીને ગણધર ભગવંતે તેમની સાથે ક્ષમાપાન કરી. પણ હવે એમના મનમાં ભારે ઘમસાણ ચાલ્યું કે, “શું મને કૈવલ્ય નહિ જ થાય? આ જ ભવે મારે મેક્ષ નહિ થાય ?
આ વાત વિચારતાં જ તેમને દેવએ કહેલી વાત સ્મરણમાં આવી દેએ એકદા ગૌતમ ગણધર ભગવંતને કહ્યું હતું કે,
એક વાર ત્રિલેકગુરુએ દેશનામાં ફરમાવ્યું હતું કે જે આત્મા પિતાની લબ્ધિથી અષ્ટાપદ તીર્થની યાત્રા કરે અને ત્યાં એક રાત્રિ રહે તે આત્મા તે જ ભવે મેક્ષ પામે.”
