________________
[૯]
વિનયમૂતિ ગૌતમસ્વામી
(ત્રણ પ્રસંગે) [૧] મતિ, ભુત અને અવધિ-ત્રણ ત્રણ જ્ઞાનથી યુક્ત છતાં; ચતુર્દશ વિદ્યાઓના પારગામી છતાં, દ્વાદશાંગીના સ્વયં રચયિતા હોવા છતાં જ્ઞાનને ઉપગ મૂકે તે ઘણું ખરા સંદેહનું નિરાકરણ આપમેળે થઈ જવાની પૂરેપૂરી શકયતા છેવા છતાં તેમ નહિ કરતા પ્રથમ ગણધર ભગવંત ગૌતમસ્વામીજી તે કઈ પણ પ્રશ્ન જાગે કે તરત જ પ્રભુ વરની પાસે પહોંચી જાય અત્યંત ઉત્કૃષ્ટ વિનયભાવે પ્રભુ વિરને પિતાને સદેહ પૂછે. | વીર એમના આરાધ્યદેવ હતા, વીર વીરનું રટણ એમને આજપાજપ થઈ ગયું હતું. આ જન્મને તે ગુરુશિષ્ય ભાવે સનેહ હતે જ; પરંતુ એ સ્નેહીની રેશમ દેરી તે પૂર્વના ભાવથી જ બંધાઈ ચૂકી હતી. આથી જ ભગવંત ઉપર ગણધર ગૌતમસ્વામીઅને માત્ર ભક્તિરાગ ન હત; સ્નેહરાગ પણ હતું. આ સ્નેહરાગ જ તેમને વિતરાગ થતા અટકાવી રહ્યા હતા. જે તે સ્નેહરાગ ન હોત તે તેમને પ્રભુ પ્રત્યેને ભક્તિરાગ તે ક્યારને વીતરાગપદની બક્ષિસ કરી ચૂક્યો હત.
જ્યારે તેઓ પ્રભુ વરને પ્રશ્ન પૂછતા ત્યારે તેમની સાડાત્રણ કોડ રેમરાજિમાં આનંદ છાઈ જતે; પણ જ્યારે પ્રભુ વિર ઉત્તર દેવાની શરૂઆત કરતા ગેયમાં !” “હે ગૌતમ!” એમ કહેતા ત્યારે તે એ ગૌતમની સાડાત્રણ કોડ રેમરાજિઓમાંથી અપાર 2િ. મ ૧૬
