________________
f૨૩૪]
ત્રિભુવનપ્રકાશ મહાવીરદેવ હત, રણસંગ્રામમાં અશ્વ ઉપર બેઠેલે એ જેટલે નીડર હતા, એટલો જ આજે પણ સ્વસ્થ નીડર છે. ફેર એટલે જ કે ત્યાં એ પિતાના પુણ્યથી એ સ્વસ્થા અને નીડરતા પામ્યું હતું, આજે પરમાત્મા મહાવીરેદેવનાં વચનામૃતેની સ્મૃતિની એ સિદ્ધિ પામે. છે, આ મગધના પ્રજાજને! તમે સહુ આવે, મગધરાજ આજે પણ સિંહ છે. હવે એને કશાની ભૂખ નથી. એ તદ્દન શાન્ત પડી રહેવાને છે. તમે આવે, ગમે તે કરી જાઓ, એ જરાય અકળાશે નહિ!
બેટા અજાત! તું ય આવ. તારે જે કરવું હોય તે કરી લે. તારે અને મારે હિસાબ હવે ચે કરી નાંખે છે. તારું લેણું જે નીકળતું હોય તે માટે બધુંય ચૂકવી દેવું છે.
બેટા! તું તે મારે વધુમાં વધુ ઉપકારી બન્યો! ભગવાન મહાવીરદેવ રાજમહેલમાં મને જે ન શીખવી શક્યા એ તે મને આજે જેલમાં શિખવાડી દીધું. થોડી જ વારમાં જગતની વિનાશિતા, કર્મની વિચિત્રતા, મેહરાજની મેલી ભયાનક્તા વગેરે વગેરે બધું ય તત્વજ્ઞાન તું જ મને આપી પ્ર. મારે તે તું સૌથી વધુ ઉપકારી! તું મારા માટે જે કરે છે તે મારા હિત માટે જ બની રહ્યું છે. બેટા! જગત ભલે કાલે તને કહે કે તે તારા પિતાને જેલમાં પૂર્યા! પણ હું તને કહું છું કે, તું એ વાત જરા ય ન માનીશ. તે મને જેલમાં પૂર્યો જ નથી. હું તારે બાપ જાતે જ કહું છું કે તું મને તત્વજ્ઞાનના પ્રકાશની ભવ્ય દુનિયામાં મૂક્યો છે. જે! મારી ચોમેર એ પ્રકાશ પથરાયે છે, અંતરમાં પણ એ જ ઊભગઈને ઊછળી રહ્યો છે. બેટા, અહીં ક્યાંય અંધારું નથી. અહીં તે માત્ર પ્રકાશ! સાચી સૂઝને પવિત્ર પ્રકાશ!”
મગધરાજ ઊભા થયા. આમતેમ ચાલવા લાગ્યા! એમના પગને અવાજ સાંભળીને ચોકીદાર જરાક સ્વસ્થ થયે. ઊઠીને તાળું તપાસ્યું. કેદી અંદર જ છે ને? બીજું કાંઈ કરતે નથી ને? એની
