________________
[૨૦]
ત્રિભુવનપ્રકાશ મહાવીરદેવ
આથી જ મ લેાકના ડાહ્યા માનવા તે દેવગતિમાં જન્મ લેવાનું કદી ઈચ્છતા નથી; અને દેવગતિના ડાહ્યા દેવા માનવગતિમાં જન્મ લેવા માટે સતત ઈંતેજાર રહે છે! આ કમનસીખ માનવ ! છતાં ય તું ભાન ભૂલ્યા છે, મલાકની અશુચિભરી માનુનીમાં; અશરણુ સ્વજનાના, અનિત્ય દેહમાં અને દુર્ગાંતિપ્રદ અર્થ પુરુષાથ માં ! જાગ....જાગ ... એક, માનવ ! જાગ. યાદ રાખ; લાખા દાનેશ્વરીએના પુણ્ય કરતાં એક જ શીલવાન કે સામાયિકવાનનું પુણ્ય મળ ઘણું મહાન છે.
લાખા શ્રાવકાના લાખા શીલ અને સામાયિક કરતાં એક જ નિગ્રંથની એક જ પળની સર્વવિરતિધર્માંની સ્પના એ ઘણી મહાન સાધના છે.
નીચેની કક્ષાના જે લાખા ન કરી શકે તે ઉપરની કક્ષાને એક જ કરી જાય. નીચે ક્ષેત્ર વિરાટ; પણ પરિણામ સૂક્ષ્મ. ઉપર ક્ષેત્ર સૂક્ષ્મ, પણ પરિણામ વિરાટ, ગૃહસ્થજીવનની ગમે તેટલી ધાર્મિ`ક પણ મોટાઈ, મુનિજીવનની નાનામાં નાની સાધના પાસે ય વામણી બની રહે છે. દશા ભદ્રના ઇન્દ્રને મળેલા વળતા ફટકા આપણા સહુના જીવનને પ્રોધનારો બની રહે.
સહુ સમજી રાખો કે સ્કૂલ જગતનાં સ્થૂલતમ તોફાનો ઉપર આપણે વિજય મેળવવા હશે તે તે વિરતિધની શુદ્ધ આરાધનાની સૂક્ષ્મ તાકાત વડે જ મેળવી શકાશે.
ના....માઈક, ‘લાઈટ' કે નિરર્થક ‘ફાઈટ’થી તે આપણે જ કયાંક અટવાઈ જશું; ફે'કાઈ જશું કે હામાઈ જશું.
