________________
[૧૨]
સાળા-બનેવીની જોડલી
મારો ભાઈ શાલિભદ્ર દીક્ષા લેવા માટે જ એક એક પત્નીને ત્યાગ કરી રહ્યો છે.” આંખમાં ઊભરાઈ ગયેલાં આંસુ સાથે શાલિભદ્રની સૌથી નાની બહેન સુભદ્રાએ પોતાના પતિ ધન્યકુમારને સ્નાન કરાવતાં વાત કરી. સુભદ્રાની સાત શક્યો પણ ધન્યને સ્નાન કરાવી રહી હતી.
છ, બાયલે તારે ભાઈ બીકણ શિયાળ જે. સાવ સત્વહીન! આ તે કાંઈ દીક્ષા લેવાનાં લક્ષણ કહેવાય?
એ તે માર્યો ઘા અને થયા સંસારના બે કટકા....એનું નામ દીક્ષા...દીક્ષા લેવામાં વળી આવા ચાળા શા?”
સુભદ્રાના માટે તે આ અણધાર્યો જ વળતે ફેટ હતું! પિતાના ભાઈને આવા ચરિત્ર ચિત્રણથી એ એકદમ સડક જ થઈ ગઈ
પણ શક્યો એની મદદે આવી. તેમણે ધન્યકુમારને વળતે જોરદાર ઘા દઈ દીધે! નારીની જબાનની તીખાશ અને જડબાતેડ જવાબ દેવાની તાકાતનાં એમાં દર્શન થતાં હતાં. તેમણે કહ્યું, સ્વામીનાથ! જે દીક્ષા લેવી એ કઈ બચ્ચાના ખેલ જેવી વાત હોય તે તમે જ કેમ એ માર્ગે મંગલ પ્રયાણ આદરતા નથી પણ અમે જ કયાં આપના વિશિષ્ટ (!) સત્ત્વથી અજાણ છીએ? બેલવામાં તે બૈરા ય શૂરા હૈય! આચરી બતાવે તે ખરા! આપને તે દીક્ષા લેવી જ નથી, પણ કેઈ એ કાંટાળા
