________________
પs
“હે નાથ ! હું તમારી સાથે નહિં આવું, કારણ કે મને કેઈ મારે છે ત્યારે તમે તટસ્થ રહી જોયા કરે છે; વળી તમને ઉપસર્ગો થાય છે, ત્યારે તેની સાથે મને પણ ઉપસર્ગો થાય છે, કેમકે અગ્નિ સુકાની સાથે લીલાને પણ બાળે છે. વળી લે કે પ્રથમ મને મારે છે અને પછી તમને મારે છે. સારા ભોજનની ઈચ્છા થાય છતાં કઈ દિવસ ભોજન મળે છે. અને કોઈ દિવસ ભૂખ્યા રહેવું પડે છે. વળી પાષાણમાં અને રત્નમાં, અગ્નિમાં અને જળમાં, તડકામાં અને છાયડાંમાં, અરણ્યમાં અને નગરમાં, હણવા આવનાર અને સેવામાં નિર્વિશેષ સમદષ્ટિ રાખનારા એવા તમારી સેવા મૂઢબુદ્ધિવાળા પુત્રની જેમ કેણ કરે ! એક તાડવૃક્ષની સેવા કરે તેવી નિષ્ફળ તમારી સેવા મેં બ્રાંત થઈ આજ સુધી કરી. હવે હું તેવી સેવા કરીશ નહિ. ” ગશાળ પ્રભુથી છૂટા પડ પણ પસ્તાયો
એમ કહી ગોશાળો ત્યાંથી છૂટો પડી બીજે માર્ગે ચાલ્યો. અને પ્રભુ વૈશાલીને માર્ગે ચાલ્યા. ગોશાળાને માર્ગમાં પાંચ સે ચોર મળ્યા. તેઓએ, “મામો ” કહી વારાફરતી ગોશાળાના ખભા ઉપર બેસી તેને એ તે ફેરવ્યા કે શ્વાસ માત્ર બાકી રહ્યો ત્યારે છેડ. આથી ગોશાળ ખિન્ન થઈ વિચાર કરવા લાગ્યા કે.
આ કરતા તે સ્વામી સાથે જ રહેવું સારું છે. ” એમ વિચારી પ્રભુની શોધ કરવા લાગ્યા. વૈશાલીમાં પ્રભુને ઉપસર્ગ
પ્રભુ વિચરતા વિચરતા વૈશાલીનગર પહોંચ્યા. ત્યાં એક લુહારની શાલા ખાલી દેખી લેકેની આજ્ઞા લઈ તેમાં પ્રતિમા ધ્યાને રહ્યા. તે શાલાને સ્વામી લુહાર છ માસ રોગથી પીડાઈ સાજે થયું હતું. તેથી તેજ દિવસે લેતું ઘડવાના હથિયાર લઈ પિતાની શાળામાં આવ્યા. ત્યાં પ્રભુને જોઈ અપશુકન થયેલા જાણી
