________________
અભિગ્રહ : ૫૭ જેવા છે. દિવસોથી મૌન છે. દિવસો બાદ જમે છે. તેઓ માને છે, કે સુખબુદ્ધિથી સંસાર જે વિષ સેવે છે, તે જ તેમના દુઃખ-સંતાપનું અને અન્ય જીવોની હિંસાનું પણ કારણ બને છે. એ તે કહે છે-અહિંસક બને, નમ્ર બને, ઉદાર બને, સંયમી બને, સત્યપ્રિય બને. આટલું કરશો તે જે સાચા સુખને તમે શોધવા જાઓ છે, તે તમારે બારણે આવીને ખડું રહેશે! માટે બુઝહ! બુઝઝહ! જાગો ! જાગે ! - “આનાદ એમણે શૂલપાણે નામના તાલભૈરવને સંભળાવ્યે, ને સાધ્ય કર્યો. અચ્છેદક નામના તાંત્રિકને તેના અસત્ય માગેથી વાળ સત્ય, અહિંસા ને બ્રહ્મચર્યના તેજને સમજતે કર્યો. અરે, શ્વેતાંબી પાસેના કનકપલ આશ્રમમાં આયોને કટ્ટર શત્રુ કૌશિક નામને નાગ રહેતું હતું. તે એ ક્રોધી હતું કે એને સહુ ચંડ કૌશિક કહેતા. એને પણ બુઝ. એવા બીજા સંબલ ને કંબલ જેવા નાગકુમારને પણ ગંગા નદીના તટ પર તાર્યા, ને પછી ખુદ અનાયે દેશમાં સંચર્યો -પિતાની સહનશક્તિની ને અહિંસાની કટી કરવા. એ દુખે તમે શું જાણે? કૂતરાં વારંવાર બચકાં ભરી પગની માંસપેશીઓ કાપી નાખતા, અનાર્ય કે એમને મારતા, એમના શરીરમાંથી લેહી કે માંસ કાઢી જતા. છતાં ન કોઈ પર ક્રોધ કે ન કોઈ પર વેરભાવ!
અરે, અનાર્યદેશની વાત શી, આર્યદેશમાં એ મહાપુરુષને મારણું, તાડન, છેદન ઘણાં થયાં. પણ આ હૃદયદ્રાવક દુઃખેએ એ સમબુદ્ધિ, તપસ્વી, દયાવતાર મહાત્માનાં અહિંસા, - બ્રહ્મચર્ય અને સત્યને અલૂણણ રાખ્યાં. ચમત્કારે તે
