________________
૨૮ : મત્સ્ય-ગલાગલ
એન, કાઈ વાર શરમાવા જેવું કરે છે એ !” મૂલા શેઠાણીએ મનમાં હરખાતાં ને ઉપરથી લજાવાના ડાળ કરતાં કહ્યું. “ શેઠાણી સ્વાધીનપતિકા છે. આવું સુખ તેા દેવદેવી પણુ........”
''
સામેથી એકદમ ભરવી દોડતી આવી : ખૂબ નારાજ થયા છે; જલદી ચાલેા. ” “એ તેા નાના
કરાજી ! ”
“ખા, શેઠ
છેાકરા જેવા છે. ઘડીમાં રાજી, ઘડીમાં
cr
ના, ના, મા! આ તા ચંદના સ્નાનગૃહમાં લપસીને પડી ગઈ છે. જાણે શુ થયું છે કે મેલ્યા—ચાલ્યા વગર પડી છે. શેઠજીએ ઉપાડીને પથારીમાં સુવાડી છે ને તમને ખેલાવે છે.” તું ચંદના બેભાન પડી છે? હાય આપ! લે, આ
66
આવી. ”
મૂલા શેઠાણી ઊઠીને ઉતાવળાં ઘર તરફ ધસ્યાં.
'
ચંદનાનું નામ આવ્યું કે ગાંડાં !” પાડેશણે ટીકા કરી. “એ છેકરીએ તે ભૂરકી નાખી લાગે છે,” ભૈરવી ધીમેથી મેલી ને કપાળે હાથ પછાડી પાછળ ચાલી.
ચંદના ધીરે ધીરે શુદ્ધિમાં આવી રહી હતી. શેઠે પેાતે એના માથે પાટા બાંધ્યા હતા ને પાસે બેસીને પખ્ખા નાખી રહ્યા હતા. યોવન અવસ્થાનું આગમન સૂચવતાં એનાં અધખુલ્લાં અંગે. ભલભલાની નજરને ખાંધી લે તેવાં હતાં.
શેઠાણીને જોતાં જ શેઠે તાડૂકથાઃ “ તમને બૈરાંને દિલમાં ક્રયા જ નહિ! આ છેાકરી મરવા પડી છે ને પાતે,”
