________________
૨૩૮ : મત્સ્ય-ગલાગલ
ખુલ્લી તલવાર મ્યાન કરાવે તેવી દીકરી છે હે,” અવન્તિપતિએ કહ્યું.
ન જાણે વિધાતાએ કેના ભાગ્યમાં અમારી અવંતિનું આ અમુલખ રત્નમણિ લખ્યું હશે,' મંત્રીરાજે ટેકે આપે.
વાસવદત્તાન મેં પર લજજાનાં ડોલર ખીલી રહ્યાં. રાજા અને મંત્રી ખંડની બહાર નીકળ્યા. તેઓ સીધા કારાગાર તરફ ચાલ્યા. થોડે દૂર જઈને રાજાએ કહ્યું :
મંત્રીરાજ, ઘી ને અગ્નિ પાસે મૂકવામાં સેએ સો ટકાનું જોખમ છે. જુવાની દીવાની છે.”
મહારાજ, એમાં પણ વિણા વગાડનાર વત્સદેશને રાજા ઉદયન ભારે જોખમી છે. સ્ત્રીઓ માટે તે એ વશીકરણ મંત્ર સમાન છે. પણ એક રમત કરીએ. એને કહીએ કે અમારી એક કાણું કુંવરીને વિણ શીખવી છે. તમારી સામે બેસતાં શરમાય છે. વચ્ચે અંતરપટ રાખી વીણા ન શીખવે? એનું નિરાશ જીવન તમારી વિદ્યાથી ઉલ્લસિત ન બનાવે?”
“સુંદર પેજના છે. મંત્રી રાજ, તમે એકલા જ જાઓ, ને નક્કી કરી આવે. મને જોશે તો જરા માથે ચઢશે. છોકરે ફિલણશી છે, જરા કુલાવજે એટલે કામ પાર પડી જશે.”
મંત્રીરાજ નમન કરીને વિદાય થયા. કારાગારનાં તેતીંગ દ્વાર ઊઘડી ગયાં.
ચોવી જતાં શરમ કરીને જ કરીએ. એ જી.
કેટલાક ચોગ મળતાં વિલંબ થતું નથી. જાણે વિધાતા
