________________
Do
૩ ....લંકા વિજય.. ભાગ-૪
ધર્મવ્યવહારની આડે આવે તે વ્યવહાર
પાપ વ્યવહાર છે હજુ ગઈકાલે સાંજે પતિ મરી ગયો છે, તો આજે દીક્ષા લેવાય કે નહિ? તમારો વ્યવહાર નડે કે નહિ ? ખૂણો પાળવો જોઈએ કે નહિ ? ધર્મવ્યવહારની આડે આવનારા તમામ વ્યવહારો એ પાપ વ્યવહારો છે; એનો તો ત્યાગ જ કરવો જોઈએ. પહેલે દિવસે ધણી મરી જાય અને બીજે દિવસે સ્ત્રીઓ દીક્ષા લે, એ તમારી લૌકિક દૃષ્ટિએ ઔચિત્યભંગ ગણાય તો ભલે ગણાય, પણ ધર્મ દૃષ્ટિએ તો એ ય પરમ
ઔચિત્યપાલન છે. પતિભક્તા કે જે પતિની ગેરહાજરીમાં શૃંગાર અને વિષયસુખથી પરામુખ બને તેમજ કુસંસ્કારમાં રહે જ નહિ. સાચી પતિભક્તા છે કે જે પતિની તે પ્રકારની ગેરહાજરીમાં તો ખાસ કરી સારું ખાવા-પીવાનો, સારુંપહેરવા-ઓઢવાનો વગેરેનો ત્યાગ કરે અને શક્તિ હોય તો પ્રભુના પંથે વિચરે, અને શક્તિ ન હોય તો ઉદાસીનભાવે સંસારમાં રહીને ધર્મની આરાધનામાં રક્ત બની, સઘળીય કુવૃત્તિઓને દબાવી દે. પતિની તેવી ગેરહાજરીમાં સંસારમાં આનંદથી મહાલે તે પતિભક્તા કહેવાય કે બધાનો ત્યાગ કરીને પ્રભુના પંથે વિચરે તે પતિભક્તા કહેવાય ?
આ તો કહે છે કે ખૂણો સેવ્યા વિના ચાલે જ નહિ. આવું કહેવું એ તો અજ્ઞાનતા છે. જેનો પતિ મરી જાય એણે તો એવા વાતાવરણમાં અને સંસ્કારમાં મૂકાઈ જવું જોઈએ કે અનાચાર આવે જ નહિ. જેનાચાર, એ તો કીલ્લો છે. એ કીલ્લામાં રહેનાર પાસે અનાચાર આવે નહીં, અને આવે તો ફાવે નહીં, એ મુખ્ય નિયમ. મુખ્યત્વે એમ જ કહેવાય કે – જ્યાં જૈનાચાર જીવે ત્યાંથી અનાચાર બહાર જ રહે. કોઈ તેવા દુષ્કર્મના યોગે અનાચાર તરફ આત્મા ઘસડાઈ જાય તે વાત જુદી છે. પણ સામાન્ય પ્રકારે તો એમ જ કહેવાય કે, જેન આચાર એ તો સદાચારનો સંરક્ષક કીલ્લો છે.
