________________
આમ છતાં પણ શ્રીરામ-લક્ષ્મણ શ્રીમતી સીતાદેવીની પાસે જતાં પહેલાં ૧૦ શ્રી અપ્રમેયબલ નામના કેવળજ્ઞાની મુનિવરની પાસે જાય છે, એનો ખ્યાલ આવે છે ? મુનિને પછી વાંદવાનું રાખીને પહેલા શ્રીમતી સીતાદેવીની પાસે નથી જતા. શ્રીમતી સીતાદેવીને શ્રી રાવણ ઉઠાવી લાવ્યા, ત્યારે શ્રીરામચન્દ્રજીની કઈ દશા થઈ હતી? તે આપણે વિચારી ગયા છીએ. એ દશાની સાથે આ વસ્તુને સરખાવો. કથાઓ કેવળ કથારસના જ લોલુપ બનીને વાંચો કે સાંભળો નહિ. મહાપુરુષોની દશા પોતાનામાં લાવવાનો ઈરાદો રાખો અને એ માટે દરેક પ્રસંગે બને તેટલી ઝીણવટથી વિચાર કરો. શ્રીરામચન્દ્રજીને મોહ નથી એમ નહિ. શ્રીમતી સીતાજી ઉપર મોહ તો એવો છે કે લગભગ ભાનભૂલી દશાને શ્રી રામચંદ્રજી પામ્યા હતા. એ પણ પ્રસંગ હતો અને આ પણ પ્રસંગ છે, કે
જ્યારે જીત મેળવ્યા પછી પણ મુનિ પધારેલા હોવાથી પહેલા શ્રીમતી સીતાજી પાસે નહિ જતાં શ્રીરામચન્દ્રજી અને શ્રી લક્ષ્મણજી મુનિ પાસે જાય છે.
શોકગ્રસ્ત સંબંધીઓને
મુનિ કેવું આશ્વાસન આપે ? શ્રીરામચન્દ્રજી, શ્રી લક્ષ્મણજી અને શ્રી કુંભકર્ણ વગેરેએ તે અપ્રમેયબલ નામના મહામુનિની પાસે આવીને વંદના કરી. મુનિવર અપ્રમેયબલ કેવળજ્ઞાની છે, એટલે બધું જાણે છે. આવા પ્રસંગે સાચા મુનિ શું કહે ? રોનારા ભેગા રડવા બેસે ? અને રોનારા ભેગા જે રડવા ન બેસે તે દયાળુ કે નિર્દય ? આજના કેટલાક તો મુનિઓ પાસે પણ રડાવવા ઈચ્છે છે. મુનિ જો પેલાની જોડે રડવા બેસે તો ખુશ થાય છે. “અરેરે !, તમને બહુ નુકસાન થયું, તમારો આધાર ગયો, તમે પરાધીન બન્યા' આવું આવું મુનિ જો ન કહે તો આજના કેટલાક કહી દે કે, મહારાજને વ્યવહારનું જ્ઞાન નથી. તેમાં ય વળી પ્રસંગ પામીને તે સમયે જો વૈરાગ્યનો ઉપદેશ આપ્યો હોય તો દાંત કચકચાવે. મનમાં થાય કે આમને બીજું કાંઈ સૂઝતું જ નથી.
સ્વજનોનું મરણ, પાછળનાઓને ચેતવે છે....૮
