________________
ખંડ નવમા
બહુંતેર કુલ કુલકાડીના, નગરીમાંહિ નિવાસ હેા; તા૦ સાહી કહી પુર માહિરી,
૫૧૧
એ સહુ લહ્યો વિનાશ હેા. તા॰ આ૦ ૧૬
અંતર હાલ
નગરી ખલતી દેખીને રે, ઘણા હુવા દિલગીર; હેડુ લાગ્યુ. ફાટવા રે ભાઇ,
નયણે વછુટચા નીર રે; માધવ એમ બેલે ૧ અંધવ એહુ તિહાં મળ્યા રે ભાઇ, વાત કરે કરુણા એ; દુ:ખ સાલે દ્વારિકા તણું રે ભાઇ,
કયું કાંઈ ન જાય રે માધવ એમ બેલે, કિહાં દ્વારીકાની સાહેબી રે ભાઈ કિહાં ગજદલના ઝાડ; સજ્જન મેલાવા ફિકહાં ગયા રે ભાઇ,
ખિણમે. હુવા ઘનઘાટ રે. માધવ૦ ૩ માધવ કહે સુણેા બંધવા રે ભાઇ, જાગ્યાં પૂલા પાપ અગ્નિ ચદશે પરજલી રે ભાઇ,
કાઢો માય ને બાપ રે. માધવ૦ ૪ માત પિતા કહે સુણા દાવરાં રે, ન ફરે તેમની વાણુ, ભાએ સથારે આર્યા રે, તજી અન્ન ને પાન રે. માધવ૦ ૫ રથ જોડી વૃષભ આણીને રે ભાઇ, લાગી ચદિરો લાય; આપણુ ખેડું જણુ તાણીએ રે ભાઇ,
બલદ લેલા કાણુ જાય. માધવ૦ ૬ થે ભુતા બે બાંધવા રે ભાઈ, અગ્નિ વચ્ચે પાડી વાટ; દેવતા કેપ્ચા સહિ રે ભાઇ, તૂટીને પડીયેા માઢ રે. મધ૦ ૭ રથ ઘેાડાને વેલુ બલે રે ભાઇ, બેતાલીશ બેતાલીશ લાખ; અડતાલીશ ક્રેડ પાલા અલે રે ભાઇ,
ક્ષણમાં હુઇ ગઇ રાખ રે. માધવ॰ t
