________________
ખડ આઠમે
-
૪૭૪
દોહા કપટ તજી પાંડવ ભણે, આણુ કરેલો ભાવ; જોવા તુમ બેલ કારણે, હમે છિપાવી નાવ. ૧
ઢાલ ૧૪૮ મી : (મારા ઘણું રે પીયારા પ્રભુજી–એ દેશી) નિસુણી એહ કહાણ, હરી હૃદયમાં રીશ ભરાણું ,
| કુબુદિઃ યું ર્યું અલ તુજ આઈ. એ આંકણી. બાલપણેથી ભેલા, વસતાં થઈ એવડી વેલા છે. કુબુદ્ધિ. ૧ ગોવર્ધન ગિરીરાજ, મેં ઉપાડયો બલ કાજ હો. કુવા વલી બાલપણે મહા ભાગ, મેં નાયો કાલિંજર નાગ હે. કુ૨. વાલી જરાસંઘ લડાઈ, હુઈ ત્યાં પણ અધિક વડાઈ હે; કુટ તપ અમ કરી મેં સાધ્યો,
સુર આ આ૫ આરાયે હે. કુ૩ દ્વિલખ લવણ કહાય, એલંગી જી વડરાય હે; કુ. પડ્યોતર ઝગડે જેથ, તિહાં હુતા આપ સહુ સાથ હે કુ૦ ૪ લડતાં પોતર જંગ, તુમ ભાગી આવ્યા મુજ સંગ હેક કુટ દેખી મુજ બેલ કાઢે, નૃપ પધત્તર ગયે નાઠે હો. કુ. ૫ દેઈ પુરં તણું દરવાજા, જઈ પેઠે મહેલમાંહિ રોજા હૈ. કુલ પોતર સ્ત્રી રૂપે, તિહાં આવી નમ્યો તે ભૂપ હો કુ. ૬ તે બલ ના તુમ દાય, હજી કે બલ જોવાય હો; કુ એ તો આવ્યા પુન્ય પસાય,
- કૃણ જાતાં તમારું શું જાય છે. કુ. ૭ તુમ પ્રતે મલી તુમ નાર, કૃષ્ણ વાટ જુએ બત્રીસ હજાર હે; કુ. આપુણ સરયાં કામ, ત્યારે કુણુ બિચારો શામ હે. કુ. ૮
