________________
मोक्ख लच्छी महंती महंते सया, सूरिणो दिंतु मोक्खं गया संगया ||3||
घोरसंसारभीमाडवी काणणे तिक्ख वीयरालणह पावपंचाणणे
मग्गाण जीवाण पहदेसया, वंदिमो ते उवज्झाय अम्हे सया ॥4॥ उग्ग तवयरण करणे हिं छीणंगया, धम्म वरझाण सुक्कझाणं गया भिरं तवसिरीए समालिंगया, साहुवा (साहू) ते महा मोक्ख पहमग्गया
115 11
एएण थोत्तेण जो पंचगुरुवंदए, गुरुय संसार घणवेल्लि सो छिंदए लहइ सो सिद्धसुक्खाइ वरमाणणं, कुणइ कम्मिंधण पुंज पालणं ||6|| अरिहा सिद्धाइरिया उवज्झाया साहू पंच परमेट्ठि एयाण णमुक्कारो भवे भवे मम सुहं दिंतु
प्राकृतद्धयाश्रय महाकाव्य
सोअवसारोतूण चिरोतुमणा विम्हरन्ति रोत्तव्वं दट्ठण जाण मुत्तिं अरहंताणं नमो ताणं
जे दट्ठव्वे दट्ठ इन्दो काहीअ लोअणसहस्सं दंसण तत्ति काउं अरहंताणं नमो ताणं काऊणं कायव्वं कम्मं काहिन्ति जे ण पुणरुत्तं जगबोह मिच्छिराणं अरहंताणं नमो ताणं
जो अणुगच्छइ जच्छइ छिन्दिउमच्छइ तणुं च सिंप अणभिन्दि अभावाणं अरहंताणं नमो ताणं
सविहे न जाण कुज्झइ जुज्झइ मुज्झइ भवे अगिज्झन्तो देही बुज्झइ सिज्झइ अरहंताणं नमो ताणं
रुन्धिअकरणं रुम्भिअ पवणं रुज्झिअ मणं अपडिएहिं झायव्वाण मुणीहिं अरहंताणं नमो ताणं
सडिअरया कढिअमला बड्डिअ तव तेअ वेढिअंगायं जाणजवि वरुमुणिणो अरहंताणं नमो ताणं
दुक्कड संवल्लिअओ भवपासोव्वेढणोज्जओ लोओ उव्वेल्लिज्जइ जेहिं अरहंताणं नमो ताणं
290
117 ||
|| 1 ||
11211
113 11
114 11
115 11
11611
117 11
118 ||