________________
(૧૧૪). જબૂસ્વામી ચરિત્ર [સર્ગ જાણવાવાળા એક સેલક નામના પુરુષને નેકર રાખીને, ઘી, તેલ અને એદન વિગેરેથી તેની ચાકરી કરાવવા લાગે. ઘેડીને અર્થે જે જે મિષ્ટ પદાથે સેકને મળતા, તેમાંથી ડું તે, તેને આ પતો અને બાકીનું પોતે ખાઈ જતો. આ પ્રમાણે તે સોલકે કપટ કયાથી તેને વેગે અત્યંત ઉગ્ર વિડવાજીવ વિષય સેવકકર્મ ઉપાર્જન કર્યું. આ પ્રમાણે કપટ કાર્ય કરતાં કરતાં તે કાળધર્મ પામ્યો, ને અરણ્યમાં રસ્તો ન જાણનાર મૂઢ પંથી ભટકે, તિમ ઘણુ કાળ સુધી તિય ગતિમાં ભો. - પછી તે ક્ષિતિપ્રતિષ્ઠિત નગરને વિષે સેમદત્ત બ્રાહ્મણના પુત્ર તરીકે સેબશ્રીની કક્ષિએ જભ્યો, તે ઘડી પણ મૃત્યુ પામીને ભવ ભ્રમણ કરી, તે જ ઉત્તમ નગરને વિષે કામ પતાકા નામની ગણિકા ની પુત્રી તરીકે ઉપ્તન્ન થઈ. અનુક્રમે માતા પિતાએ પોષાતો તે બા હ્મણ પુત્ર, કણ ભિક્ષા કરતે વન પામ્યો. ગણિકાની પુત્રીને પણ ધાત્રીઓ હરિની યષ્ટિ સમાન હૃદય આગળ જ રાખતી, તે પણ આ નુક્રમે યાવનારૂઢ થઈ. તેના શરીરને પવિત્ર કરનાર એવા તેના રૂપ અને વનને પરસ્પર તુલ્ય એ ભૂખ્ય ભૂષ્યણતા ભાવ હતા. ધનવાન એવા તે ગામના તરાણ પુરુષો, તે ગણિકા પુત્રીને માટે પરસ્પર દ્વિ કરતા અને માલતી પુષની ચેર જે ભ્રમર ભમે, તેમ તેની ચોમેર ફરયા કરતા, તે બ્રાહ્મણ પુત્ર પણ તેના ઉપર અત્યંત આસ ન હતું, તેથી ધાનની પેઠે તેના દ્વારનું સેવન કરતે; કારણ કે, કા. મ ખરેખર સર્વકષ (સર્વની કસોટી કાઢનાર) છે. તે તે રાજા, અ - માત્ય અને શ્રેણી વિગેરેના પુત્રોની સાથે ક્રીડા કરતી અને તેની આ વિજ્ઞા કરતી, પણ બ્રાહ્મણ પુત્ર તે તેને જોઈને, જીવન ગાળવા લા છે. તે દારિદ્ધિની તરફ તે, તે દષ્ટિની સંભાવના પણ કરતી નહી; ( ૧ ઘડી ર અર્થાત્ તેઓ અરસ્પરસ એક બીજાને શેલાવ તા; રૂપવડે યવન રોભતું અને વિનવડે રૂપ શેલતું
