________________
ઉલ
દ્વિતીય સ્તબક/શ્લોક-૧૨૪થી ૧૪૪ શ્લોક :
प्रभुरयममूढलक्षो, नापात्रे दृग्विलासमाधत्ते ।
व्यभिचारितश्च मार्गावतारहेतुस्त्वयाऽस्माकम् ।।१४०।। શ્લોકાર્ચ -
અમૂઢ લક્ષવાળા આ પ્રભુ સુસ્થિત રાજા, અપાત્રમાંઅયોગ્ય જીવમાં, દષ્ટિના વિલાસને આપતા નથી અને તારા વડે અમારો માર્ગના અવતારનો હેતુ વ્યભિચારિત કરાયો. ll૧૪ol
શ્લોક :
आदत्स्व ज्ञानफलं, तव्रतभिक्षां त्यजाऽनघ ! कदन्नम् । पश्यसि किं न विमोहानिहापि शमिनः सुधातृप्तान् ।।१४१।।
શ્લોકાર્ચ -
હે અનઘ ! કદન્નનો ત્યાગ કર, અને જ્ઞાનના ફલરૂપ તે વ્રતની ભિક્ષાને તું ગ્રહણ કર. અહીં પણ=રાજમંદિરમાં પણ, વિમોહવાળા, સુધાથી તૃપ્ત, શમવાળા એવા જીવોને તું કેમ જોતો નથી? I૧૪૧૫ શ્લોક :
इत्यभिहितः स बाढं, धृतविश्वासोऽपि रसवतीनाथे ।
भजते तस्य कदनत्याजनवचनेन विह्वलताम् ।।१४२।। શ્લોકાર્ચ -
એ પ્રકારે કહેવાયેલ એવો તે દ્રમક, રસવતીનાથમાં ધર્મબોધકર આચાર્યમાં, અત્યંત ધારણ કરાયેલા વિશ્વાસવાળો પણ, તેમના= આચાર્યના, કદન્નના વ્યાજનના વચનથી વિહ્વલતાને પામે છે. ll૧૪રા શ્લોક :
दैन्यमवलम्ब्य स ततः, प्राह वचो भगवतां प्रमाणमिदम् । क्लेशेनार्जितमेतत्, त्यक्तुं तु न भोजनं शक्यम् ।।१४३।।
