________________
૬૮
વૈરાગ્યફાલતા ભાગ-૨
શ્લોકાર્ચ -
હવે નિજપાત્રમાં વારંવાર દષ્ટિને આપતા કદન્નમાં મૂચ્છિત એવા તેને જોઈને દ્રમકને જોઈને, તેના ભાવને જાણીને મકના ભાવને જાણીને, તે ધર્મબોધકર કહે છે. ll૧૩૬II. શ્લોક :
कन्याप्रदीयमानं, नादत्से किं नु मूर्ख ! परमानम् । किंच कदन्ने गृद्धः, स्वयं स्ववैरित्वमाचरसि ।।१३७।। શ્લોકાર્ચ -
હે મૂર્ખ ! કન્યા વડે અપાતું પરમાન્ન તું કેમ ગ્રહણ કરતો નથી ? વળી, કદન્નમાં ગુદ્ધિવાળો તું સ્વયં સ્વવેરીપણાને આચરે છે. ll૧૩૭ી. શ્લોક :
अस्माद् भवनाद् बाह्याः, सत्त्वास्तिष्ठन्ति दुःखिता बहवः ।
न च ते प्रभुणा दृष्टा, इति नस्तेष्वादरो नास्ति ।।१३८ ।। શ્લોકાર્થઃ
આ ભવનથી બાહ્ય ઘણા જીવો દુઃખિત રહેલા છે, અને પ્રભુ વડે તેઓ જોવાયા નથી એથી અમને તેઓ પર આદર નથી. I૧૩૮ શ્લોક -
त्वं पुनरेतद् दृष्ट्वा, तुष्टस्तेनासि वल्लभो नृपतेः ।
तत्त्वयि दयालवः स्मो, भृत्या भर्तुर्मनोऽभिज्ञाः ।।१३९।। શ્લોકાર્ચ -
તું વળી આને જોઈને=જિનભુવનને જોઈને, તુષ્ટ થયો છે, તેથી નૃપતિને સુસ્થિત રાજાને વલ્લભ છો, તે કારણથી તારામાં અમે દયાળુ છીએ. સેવકો-સુસ્થિત રાજાના સેવકો, ભર્તાના=સુસ્થિત રાજાના, મનને જાણનારા છે. II૧૩૯II
