________________
છે કેમકે એણે તો સ્ત્રી, સ્નાન ને અગ્નિ ત્યજ્યાં છે એટલું જ નહીં પણ ઉપરાંત આવાં અમૂલ્ય રત્નોનો પણ ત્યાગ કર્યો છે. એમની તો રત્નરાશિ ને તૃણસમૂહ પર, નાગણી ને દેવાંગના પર, શત્રુ ને મિત્ર પર, સ્વજનને પરજન પર, સ્તુતિ કરનારાને નિંદા કરનારા પર સમાન દષ્ટિ છે. આવા ઉત્તમ ચારિત્રવાન મુનિ ઉપહાસ ને નિંદાને યોગ્ય છે કે ઊલટા આદરમાન, વંદન અને સ્તુતિને પાત્ર છે ? એનો જરા વિચાર કરી જુઓ. મુનિજનની નિંદા કરવાથી અને એમનાં અપવાદ બોલવાથી સંસારસમુદ્રમાં કાળનાં કાળ પર્યન્ત ભ્રમણ કરવું પડે છે. માટે મહાન સમૃદ્ધિનો ત્યાગ કરનારા એવા મુનિજનને નમો, એમનો સત્કાર કરો, એમની સ્તુતિ કરો !
અભયકુમારનાં હિતવચનો શ્રવણ કરી પશ્ચાત્તાપ પામેલા નાગરિકો કહેવા લાગ્યા “હે વિદ્વતશિરોમણિ ! આપનાં વચનો અમને પ્રમાણ છે, કેમકે એ અમારો ભવભ્રમણમાંથી ઉદ્ધાર કરનારાં છે. હે મંત્રીશ્વર ! ખળપુરષો એક સજ્જનનો ઉપહાસ કરે એમ, અમે એ મુનિવરનો ઉપહાસ કર્યો એ અમારી નરી મૂર્ખતા છે. હવેથી અમે નિશ્ચયે કદાપિ એવું નિન્ય કાર્ય કરીશું નહીં.” અમે મૂળથી જ કુવ્યવસાયને લીધે પાપમાં બુડેલા છીએ એટલે આ તો અમારે જળમાં ગળે શિલા બાંધીને ઉતર્યા જેવું થયું. તમે અમારા શ્રેષ્ઠ હિતસ્વી ગુરુ બનીને, જેમ ધનદેવ શ્રેષ્ઠીના પાંચસો વાહનોનો બળદે નદીમાંથી ઉદ્ધાર કર્યો હતો તેમ, અમારો અનીતિના માર્ગથકી ઉદ્ધાર કર્યો છે. આમ કહી પ્રજાજના જાણે પોતાને સમસ્ત રત્નસમૂહ પ્રાપ્ત થયો હોય નહીં, એમ પૂર્ણ હર્ષ પામી પોતપોતાને ઘેર ગયા; જેવી રીતે સોગઠાબાજીમાં, જીતનારની સોગઠીઓ “ઘર”માં જાય છે તેમ.
પછી બુદ્ધિસાગર અભયકુમારે જઈને સુધર્મા ગણધરને કહ્યું,-હે ગુરુ ! લોકો હવે વિવેકાવિવેક સમજતા થયા છે માટે આપ હવે તો અમને બોધ આપવા અહીં સ્થિરતા કરો. આપના નવદીક્ષિત શિષ્ય પણ સુખે વિધિપૂર્વક વ્રતનું અનુપાલન કરે અને અમે પણ આપ અહીં સ્થિર થાઓ
૧. કનિષ્ટ પ્રવૃત્તિ-વ્યાપાર. અભયકુમાર મંત્રીશ્વરનું જીવનચરિત્ર (સર્ગ દશમો)
