________________
( ૩૨ ) આવ્યા. પછી ભક્તિપૂર્વક તેને જમાડીને તેણીએ તેને પૂછ્યું કે ‘તમે કોણ છે ? ’ ત્યારે તે ખેલ્યા કે- અમે રાજકુમાર સુમિત્રના મિત્રો છીએ. મિત્રની રજા લઈને અમે અધા જૂદા પડ્યા હતા. અમે તેના માટે ગુરૂ આગળથી વિદ્યાએ પ્રાપ્ત કરી. હું ભદ્રે ! પદાનુચારિણી વિદ્યાના પ્રભાવથી કુમા૨ના પગલે પગલે અમે એક ઉજ્જડ નગરમાં ગયા, પરંતુ ત્યાં તે સન્યા નહીં. જૂદા જૂદા અનેક બગીચાઓ અને જળાશયે જ્યાં જ્યાં કુમારે ક્રીડા કરી હતી ત્યાં ત્યાં તપાસ કરતાં કાઈક સ્ત્રીના પગલાં પણ તેની સાથે જોવામાં આવ્યા. ત્યારબાદ કાઈપણ સ્થળે મિત્ર સુમિત્રનુ પગલુ અમને મળ્યું નહીં, જેથી એ સ્ત્રીઓના પગલાને અનુસરતા અમે અહીં આવ્યા. હું સ્ત્રી ! તે એમાંની તમા એક છે, તેથી જો તમે જાણુતા હૈ। તેા પ્રાણવલ્લભ એવા અમારા મિત્ર કયાં છે તે કહેા; કારણ કે હવે પછી અમે તેના વિના પ્રાણ ધારણ કરવાને પણ સમ નથી; તેથી તેની વાર્તા અમારા પ્રાણરક્ષણને મા તમે કહેવાને ચાગ્ય છે. ’
આ પ્રમાણે પોતાના ભર્તારના મિત્રાના વચને સાંભળીને પ્રિય'ગુમંજરી વિચારવા લાગી કે-‘મારા વūભને ધન્ય છે કે જેન આવા મિત્રા છે. વળી હું અતિ ધન્ય છુ કે જેને એવા પતિ મળ્યો છે.’ આ પ્રમાણે વિચારીને પછી તેણીએ જેવું બન્યું હતુ' તેવું સર્વ વૃત્તાંત યથાર્થ કહી બતાવ્યુ. એટલે તેઓ મેલ્યા કે છુ ઉત્તમે! તે અમારા મિત્રના શરીરને તમે અમને શીઘ્ર બતા વા.’ તે ખેલી કે- તા તમે આકાશગામી રથ મનાવે કે જેથી આપણે શીઘ્ર ત્યાં પહેાંચી શકીએ.’ સાગરે તરતજ એક મેહુ કાષ્ટ મગાવીને આકાશગામી રથ શીઘ્ર તૈયાર કર્યો.
