________________
( ૩૧ ) અંદરના નિવિનકારી ભાગમાં સારી રીતે મૂકીને, નેકરોને ભલામણ કરીને તે વેશ્યાની સાથે ચાલી.
અનુક્રમે તેઓ શ્રી વિજયનગર નજીક આવ્યા અને ઉપવનમાં રહ્યા. ત્યારબાદ તે કુટિનીએ કેઈની સાથે રાજાને વધામણી મેકલી. ઉછળતા કામ-અંકુરવાળા, સ્ત્રી-લાલચ મકરધ્વજ રાજા આનંદિત થયે સતે પરિવાર યુક્ત સામે આવ્યું. ત્યાં રંભાના રૂપ સરખી તેણીને જોઈને રાજા મકર
જ પોતાના મનમાં અત્યંત હર્ષિત થયો. પછી મનહર અને અલંકારથી ભૂષિત એવા શ્રેષ્ઠ હસ્તીને ત્યાં લાવીને સ્નેહપૂર્વક કમળ વચનવડે રાજા બોલ્યો કે હે પ્રિયા ! મારી સાથે આ હાથી ઉપર બેસીને નગરમાં ચાલ અને મારા વાંછિતની પૂર્ણતાને માટે મારા રાજમંદિરને શેભાવાળું બનાવ.” કાળ
વ્યતીત કરવાના મિષથી નિર્મળ શીલવાળી તેણીએ રાજાને કહ્યું કે અમારા બંનેના (પતિ-પત્નીના) કલ્યાણ માટે આપની મહેરબાનીથી એક માસ સુધી ભિક્ષુકને દાન આપવા માટે હું અહીં જ રહીશ. ત્યારબાદ યોગ્ય એવું તમારું કાર્ય હું કરીશ.”
આ પ્રમાણે સાંભળીને રાજાએ ત્યાં દાનશાળા કરાવી આપી. પ્રેમીજને સ્ત્રીઓને રાજી કરવા માટે શું શું કરતા નથી ? તે પણ ત્યાં રહી સતી દીન-અનાથ જનને ઈછિત દાન આપવા લાગી, કારણ કે વિવેકવાળા પુરૂષે હમેશાં અવસરોચિત જાણવાવાળા જ હોય છે. આ એક મહિને રાજાને ત્રીશ વર્ષ જેવડે થઈ પડ્યો; જ્યારે દાનરૂપી અમૃતમાં મગ્ન થયેલીતેમાં રસયુક્ત બનેલી તેણીને તે ત્રીશ ક્ષણ એટલે લાગ્યો. મહિને પૂર્ણ થયે સતે તેના પતિના ચારે ભાઈબંધે ત્યાં આવી ચડ્યા. તેને ધણીએ કહેલી હકીકતથી ઓળખી કાઢવામાં
