________________
(૨૭) રહેલ છે ત્યાં સુધી તેના ચમત્કારથી આ જગતમાં સુર, અસુર અને મનુષ્યોથી પૂર્વોપાર્જિત ધર્મથી હોય તેમ હું અજેય છું. જે દેવગે તે જાય કે વિનાશ પામે તે મને શત્રુની શ્રેણી તેમ જ આપત્તિઓ પણ ઉપદ્રવકારી થાય.” આ પ્રમાણે હકીકત જાણ્યા પછી પ્રિયંગુમંજરીએ મુગ્ધપણે તે બધી વાત પેલી કુટ્ટિનીને કહી સંભળાવી. | સુમિત્ર કુમારને મર્મ જાણીને નિષ્કારણ વૈરિણી એવી વૈરિણીએ અન્યદા કુમારની સ્નાનકિયા પોતાને હાથે કરવા માંડે. ખળ અને તેલથી વ્યાપ્ત મુખ ને મસ્તકવાળા કુમારને કરીને તે દુષ્ટાએ તેના પગની મુઠ બળતા એવા ચુલામાં નાખી દીધી, એટલે તે તરતજ કાષ્ટની જેમ બળી ગઈ. રક્ષાવિધાન યુક્ત ખડ્વમુષ્ટિ રક્ષારૂપ થઈ ગઈ એટલે સર્વ પ્રકારની આપત્તિના ભેગથી કુમાર મૂછિત થયો. તે વખતે પેલી માયાવી વેશ્યાએ મિથ્યા હાહાર કર્યો, એટલે બીજા કામ તજી દઈને તરતજ રાજપુત્રી ત્યાં આવી. ત્યાં ભર્તારને મૂછિત થઇને પૃથ્વી પર પડેલ જોઈ તેણે પેલી વેશ્યાને પૂછ્યું કે “તમારા જમાઈને આમ એકાએક શું થયું?” તે બોલી કે-“તેનું કારણ હું કાંઈ જાણતી નથી.” તે વખતે પ્રિયંગુમંજરી ખગમુષ્ટિ તપાસવા લાગી ત્યાં તે તેને અગ્નિમાં ભસ્મીભૂત થયેલી જોઈને તેને પોતાના પતિના વચને યાદ આવ્યા. પછી ક્ષણવાર વિચાર કરતાં તે વિચક્ષણ હૃદયમાં સમજી ગઈ કે “જરૂર આ કાર્ય આ શાકિની જેવી માઠી બુદ્ધિવાળી સ્ત્રીનું જ છે.”
તે વખતે રાજપુત્રી શોકથી બે વિભાગ થઈ ગયેલા મનવાળી હોય તેમ અત્યંત રૂદન કરવા લાગી કે જેના પ્રતિ
