________________
( ૨૪) આ નગરને રાજા જે કનકધ્વજ હતું તેની હું કમળસુંદરી નામની પ્રખ્યાત બહેન છું. હું બાલ્યવયનું ઉલ્લંઘન કરીને સુંદર તરૂણાવસ્થા પામી એટલે અહીંથી સો જન દૂર શંખપુર નામનું નગર છે તેને શંખ નામનો રાજા ત્યાંથી અહીં આવીને મહોત્સવ પુર:સર માતાપિતાએ આપેલી એવી મને રૂપવતી સતીને તે પરણ્યો. વિવાહ થયા પછી હું ભર્તારની સાથે સુખપૂર્વક શંખપુર જવા ચાલી અને અખંડ પ્રયાણ કરતાં અમે શ્વસુરમંદિરે પહોંચ્યા. મેં ભર્તારની દયાથી બહુ કાળ સુધી સુખ ભોગવ્યું. અનુક્રમે મારી કુક્ષિથી ત્રણ પુત્રે થયા. એવામાં મેં સાંભળ્યું કે-“મારા પિતા સ્વર્ગે ગયા છે અને મારા બંધુ કનકધવજને રાજ્યપ્રાપ્તિ થઈ છે. તેની રાણી કનકમંજરી નામે છે અને તેને પ્રિયંગુમંજરી નામે પુત્રી થઈ છે કે જે સર્વગુણસંપન્ન છે તેમજ રૂપવડે રતિ જેવી છે. મારા ભાઈએ નેહવડે મેકલેલ વસ્ત્રાભરણાદિ ઘણા વખત સુધી મને મળ્યા કર્યું. સ્ત્રી જાતિને એ હકીકત સુખ આપનારી છે. હમણા દેવગે મારા ભર્તાર મરણ પામ્યા અને શત્રુઓએ બહુ સૈન્ય વડે આવીને રાજ્ય લઈ લીધું. મારા પુત્રો પણ મરણ પામ્યા. દૈવે વિડંબના કરેલી અને દુઃખવડે દગ્ધ થયેલી હું એકલી જીવ લઈને ત્યાંથી ચુથભ્રષ્ટ થયેલી હરણીની જેમ ભાગી. હું ઘણે સ્થાને ભમી પણ કોઈ સ્થાને મને સુખની પ્રાપ્તિ થઈ નહીં, તેથી સુખની અર્થી એવી હું મારા મને રથ અહીં પૂર્ણ થશે એમ ધારીને મારા ભાઈને રાજ્યમાં આવી, પરંતુ અહીં સર્વ શુન્ય જોઈને મને તે ક્ષત ઉપર ક્ષારનું અધિપ થાય તેવું અત્યંત દુઃખ ઉત્પન્ન થયું તેથી હે કુમાર! હું રૂદન કરું છું.”
