________________
३५३
चतुर्थः प्रस्तावः
न य केणवि एस जिओ न यावि एयस्स लक्खियं सीलं | तुमए उभयपि कयं अहह मई निम्मला तुज्झ ।।२५।।
इय तुह असरिससाहससुंदरचरिएण हरियहिययाए ।
मम साहसु किंपि वरं जेणाहं तुज्झ पूरेमि' ||२६ ।। ताहे मउलियकरकमलसेहरं नामिउं सिरं राया। भणइ 'तुह दंसणाओऽवि देवि! अन्नो वरो पवरो?' ||२७ ।।
भणियं सुरीए 'नरवर! इयरजणोव्व न जइवि पत्थेसि । तहवि तुह वंछियत्थो होही मज्झाणुभावेण' ||२८ ।।
न च केनाऽपि एषः जितः न चाऽपि एतस्य लक्षितं शीलम्। त्वया उभयमपि कृतम् अहो! मतिः निर्मला तव ।।२५।।
इति तव असदृशसाहससुन्दरचरितेन हृतहृदयायाः।
मम कथय किमपि वरं येनाऽहं तव पूरयामि' ||२६ । । तदा मुकुलितकरकमलशेखरं नामयित्वा शीर्षं राजा। भणति 'तव दर्शनतः अपि देवि! अन्यः वरः प्रवरः (कः)?' ||२७।।
भणितं सूर्या 'नरवर! इतरजनः इव न यद्यपि प्रार्थयसि । तथापि तव वाञ्छितार्थः भविष्यति ममाऽनुभावेन' ||२८ ।।
એ કોઇથી જીતાયો નથી, તેમ એનું શીલ કોઇના જાણવામાં આવેલ નથી. તમે એ બંને કર્યો. અહો! તારી निर्मण भात! (२५)
આ તારા અસાધારણ સાહસયુક્ત સુંદર ચરિત્રથી હૃદયે પ્રસન્ન થયેલ એવી મને કંઇ પણ વરદાન નિવેદન ७२, ४थी हुँ तारी ४२७। पूरी ॐ.” (२७)
ત્યારે રાજાએ જોડેલા હસ્તકમળરૂપી માળાથી યુક્ત માથાને નમાવીને કહ્યું કે- હે દેવી! તારા દર્શન सिवाय जीटुं श्रेष्ठ १२ शुंछ?' (२७)
દેવી બોલી- હે નરેંદ્ર! સામાન્ય જનની જેમ જો કે તું વર માગતો નથી, તથાપિ મારા પ્રભાવથી તારો મનોરથ पूरी थशे.' (२८)
