________________
૨૩૨
ઉપમિતિભવપ્રપંચા કથા ભાગ-૬ | પંચમ પ્રસ્તાવ
શ્લોકાર્ય :
અન્યદા ભવચક્રમાં હું પુર નામના નગરમાં સંપ્રાપ્ત થયો. રાજમાર્ગમાં મારા વડે ત્યાં એક શ્રેષ્ઠ સુંદરી જોવાઈ. ll૪૪૪l શ્લોક :
सा मां वीक्ष्य विशालाक्षी, परितोषमुपागता ।
रसान्तरं भजन्तीव, कीदृशी प्रविलोकिता? ।।४४५।। શ્લોકાર્ચ - મને જોઈને જાણે સાંતરને ભજતી તે વિશાલાક્ષી પરિતોષને પામી. કેવી જોવાઈ? Il૪પા શ્લોક -
सिक्तेवामृतसेकेन, कल्पपादपमञ्जरी । हृष्टा नीरदनादेन, नृत्यन्तीव मयूरिका ।।४४६।। प्रगे सहचरस्येव मिलिता चक्रवाकिका । अम्भोदबन्धनेनेव, विमुक्ता चन्द्रलेखिका ।।४४७।। राज्ये कृताभिषेकेव, क्षिप्तेव सुखसागरे ।
मया सा लक्षिता साध्वी, प्रीतिविस्फारितेक्षणा ।।४४८।। त्रिभिर्विशेषकम् । શ્લોકાર્ચ -
એથી કહે છે – અમૃતના સિંચનથી જાણે સિંચાયેલી કલ્પવૃક્ષની મંજરી ન હોય, નીરદના નાદથી મેઘના અવાજથી, હર્ષિત થયેલી, મોરલાની જેમ જાણે નૃત્ય કરતી ન હોય, સવારમાં સહચરને મળેલી સવાકિકા જેવી, વાદળાના બંધનથી જ વિમુક્ત થયેલી ચંદ્રલેખિકા જેવી, રાજ્યમાં કૃત અભિષેકવાળી જાણે સુખસાગરમાં ફેંકાયેલી મારા વડે પ્રીતિથી વિસ્ફારિત ચક્ષુવાળી તે સુંદરી જોવાઈ. ll૪૪૬થી ૪૪૮l. શ્લોક :
ततस्तां वीक्ष्य संपन्नो, ममापि प्रमदस्तदा ।
चित्तं ह्याीभवेदृष्टे, सज्जने स्नेहनिर्भरे ।।४४९।। શ્લોકાર્ચ -
ત્યારપછી તેને જોઈને મને પણ ભારે હર્ષ થયો. પિંકજે કારણથી, સ્નેહનિર્ભર સુંદર જન જોવાયે છતે ચિત આદ્ધ થાય છે. II૪૪૯ll.
