________________
(૧૮) છે. તેને અશદત્ત નામે મિત્ર છે, તે માયાવી, મનમાં કપટી અને પ્રપંચી છે. એકદા વસંતમાસ આવે છે કે રાજાને આદેશ થયો કે- આજે વસંતક્રીડા કરવાને માટે સર્વ લેકેએ વનમાં આવવું.” તે વાત સાંભળીને સાગરચંદ્ર તથા અશકદર એ બંને વનમાં ગયા, અને રાજા પણ પરિવાર સહિત વનમાં આવ્યો. એમ લાખેગમે લેક ત્યાં એકઠા થયા. સર્વ સ્થળે ગીત, ગાન, નાટક, રૂલણાદિ કેતુક સર્વ લેક કરવા લાગ્યા. તે અવસરે
રક્ષણ કરે, રક્ષણ કરે,” એ કલકલાટ શબ્દ સાંભળે. તે સમયે સાગરચંદ્ર નજીક હોવાથી તરવાર હાથમાં લઈને તિહાં ગયે તે ચરેવડે હરણ કરાતી એવી પુણ્યભદ્ર શેઠની દીકરી પ્રિય દર્શનાને દયા માટે પ્રાર્થના કરતી દીઠી. તેને સાગરચંદ્ર બળે કરીને છોડાવી. તે વાત સાગરચંદ્રના પિતા ચંદનદાસે સાંભળી. પુત્ર ઘેર આવ્યો ત્યારે પિતાએ શિખામણ દીધી કે-“હે વત્સ ! એવું ઉદ્ધતપણું ન કરીએ, કુળની મર્યાદા પ્રમાણે બળ ફેરવીએ, દ્રવ્યને અનુસાર વેશ પહેરીએ, કુસંગતિ પરહરીએ, મોટાને વિનય કરીએ, વડીલેએ કહેલાં વચને સહન કરીએ તે મહત્ત્વ પામીએ, માટે તું તારો જે અશકદત્ત મિત્ર છે તેની સંગતિ તજીને શ્રીજિનધર્મનું પાલન કર.” એવી પિતાની શિખામણ સાંભળી સાગરચંદ્ર બોલ્યો કે– હે તાતજી ! જેમાં લાજ જાય તેવી ક્રિયા હું નહીં કરું.” એવા પુત્રના વચનથી પિતા ઘણે હર્ષ પામ્યો.
હવે પુણ્યભદ્ર શેઠે પણ સાગરચંદ્ર કુમારને ઉપકાર જણને પિતાની પ્રિયદર્શના નામની કન્યા મેટા મહોત્સવથી તેને પરણાવી. બંનેને વિધાતાએ સુંદર સમાગમ મેળવ્યું. કુમરકુમરી બેહુ સુખપૂર્વક રહે છે.
એકદા સાગરચંદ્ર ગ્રામાંતરે ગમે તેવામાં અશોકદર મિત્રને ઘેર આવી માયાએ કરી પ્રિયદર્શનાને સ્નેહ દેખાડતો કહેવા લાગે કે—“ આવે, આપણે સ્નેહ સંબંધ કરીએ.” તે વાત સાંભળતાં પ્રિયદર્શનાને ક્રોધ ઉપજો, તેથી તેને ઘરથી બહાર
