________________
૧૨ :
: શ્રી મુનિપતિ ચરિત્ર
છું, માટે દ્વાર ઉઘાડ. ” એ પ્રમાણે તેણે બહુ બહુ પ્રકારે વિનંતિ કરી, પણ મેં દ્વાર ઉઘાડયું નહીં; તેથી મંત્રી બે –“ અરે! તને આવી ક્રોધવાળી જાણતા હતા છતાં મેં કેમ અંગીકાર કરી?” આવું તેનું વચન સાંભળીને મેં તત્કાળ દ્વાર ઉઘાડયું અને ક્રોધથી પિતાને ઘર તરફ ચાલી. માર્ગમાં ચરોએ મને પકડી અને મહારા સર્વે આભૂષણે ઉતારી લીધાં વળી તેઓએ મને એક પદ્ધપતિને ત્યાં વેચી, તેથી તે પલ્હીપતિએ હારા પ્રત્યે કામભાવનું ચિંતવન કર્યું, પરતું મેં તેનું વચન માગ્યું નહીં; તેથી તેણે પિતાની માતા પાસે કહેવરાવ્યું, તે પણ હું તિલમાત્ર ચળાયમાન થઈ નહીં. ત્યારે તેણે મને ક્રોધથી લાત, પાટુ, ગડદાવડે ઘણું મારી; તેથી તેની માતાએ તેને કહ્યું – હે વત્સ ! સતી સાથે બળાત્કાર કરે નહીં, કારણ કે સતીએ પિતાના નિર્મળ એવા શિયાળવ્રતના પ્રભાવથી દુષ્ટ નરને દરિટમાત્રથી જ દહન કરી શકે છે. તે વિષે દૃષ્ટાંત સાંભળઃ
૩. શીલવતીની કથા એક વનમાં તાપસને આશ્રમ હતો. ત્યાં કઈ એક પરિવ્રાજક વસતે હતે. તેને અજ્ઞાનકષ્ટવડે તપ કરવાથી તેશ્યા સિદ્ધ થઈ હતી. એકદા એવું બન્યું કે વૃક્ષની ઉપર બેઠેલી બગલીએ નીચે બેઠેલા તેના ઉપર ચરક કરી; તેથી તે પરિવ્રાજકે તેને ક્રોધથી બાળી નાંખી અને વિચારવા લાગ્યો કે આ પ્રકારે જે કઈ હારી અવજ્ઞા
