________________
કેટલાક તિધરે
૧૯૩ એટલે તેણે પ્રદ્યોતને બંધનમુકત કીધે અને સ્વસ્થાનમાં જવા માટે વિસર્જિત કર્યો .. .
જ્યારે મહાવીર વીતિશયમાં આવ્યા ત્યારે ઉદાયન તેમને ધર્મોપદેશ સાંભળી તેમની પાસે દીક્ષા લઈ તેમને શિષ્ય બન્યા. આ દીક્ષા લેતી વખતે તેણે પોતાને પુત્ર રખેને રાજ્યસત્તાના વેગે દુર્વ્યસની બની દુર્ગતિમાં જઈ પડે એવી બીકથી પુત્રને રાજ્ય ઉપર ન બેસાડતાં પિતાને ભાણેજ જે કેશીકુમાર કરીને હતું, તેને બેસાડ્યો. પિતાના આ કૃત્યથી અભિતિકુમાર બહુ નારાજ થયે....અને પિતા ઉપર વેરભાવ રાખતા થકા (ચંપામાં) મરી ગયે...
ઉદાયન રાજાએ દીક્ષા લીધા પછી લૂખા-સૂકા મળેલા ભિક્ષાહારને લીધે તેના શરીરમાં વ્યાધિ ઉત્પન્ન થયે. વૈદ્યોએ તેને દહીં ખાવાનું જણાવ્યું...... એક વખત વીતભયમાં ગયા......કેશીકુમારને તેના દુષ્ટ મંત્રીઓએ ભરમાવ્યો કે આ ઉદાયન ભિક્ષુ જીવનથી કંટાં છે અને રાજ્ય મેળવવા ચાહે છે . [ માટે તેને ] વિષ આપવું જોઈએ. પછી તેની વ્યવસ્થા કરવામાં આવી : એક ગોવાળણના હાથે દહીંમાં ઝેર નંખાવી તે મુનિને અપાવ્યું અને એ રીતે તેના જીવનને અંત અણુ.
પુરાતત્ત્વ વર્ષ ૧, અંક ૧માંના ઉક્ત લેખમાંથી કંકાવીને
૩. ભદ્રબાહુસ્વામી શ્રમણ ભગવાન શ્રી મહાવીરના નિર્વાણુ બાદ, લગભગ દોઢસો વર્ષ પછી, ભદ્રબાહુ નામના એક પ્રસિદ્ધ આચાર્ય થયા, જેમને જૈન સંપ્રદાયના શ્વેતાંબર અને દિગંબર બન્ને પક્ષો સમાન ભાવે પ્રમાણભૂત આચાર્ય માને છે. એ ભદ્રબાહસૂરિના ચરિતના વિષયમાં અને સંપ્રદાયવાળાઓએ અનેક પ્રકારની કિંવદંતી સ્વરૂપ કથાઓ લખી છે. જે કે દિગંબર સંપ્રદાયના પ્રાચીન સાહિત્યમાં ભદ્રબાહુ વિષેના ઉલ્લેખ ૧૩
