________________
મેગલ સમ્રાટેના અન્ય પ્રતિબંધક
૧૮૫ નિમંત્રણ મેલીને એણે પિતાની ભૂલ સુધારી લીધી... આ રીતે સિદ્ધિચંદ્ર “જહાંગીરપસંદ” કહેવાયા.
મુંબઈ “ભાનુચન્દ્રગણિચરિત” (સિંધી જૈન ગ્રંથમાલા, અંક, તા. ૧૫--૧૯૪૧ ૧૫)ના અંગ્રેજી પુરવચનમાંથી સંક્ષિપ્તઅનુવાદ.
૪. વિજયસેનસૂરિ અકબરનું તેડું લાહોર ગમન
આ ગુરુ-શિષ્ય (ભાનચંદ્ર-સિદ્ધિચંદ્ર) ભારત હીરવિજયસૂરિના ઉત્તરાધિકારી આચાર્ય વિજયસેનસૂરિની વિદ્વત્તાનાં વખાણ સાંભળીને અકબરે એમને મળવા માટે લાફેર બોલાવ્યા. અકબરનું આમંત્રણ આવ્યું ત્યારે તેઓ જગદ્ગુરુની સાથે ગુજરાતમાં રાધનપુરમાં ચોમાસુ રહ્યા હતા. હીરવિજયસૂરિએ એમને લાહોર જવાની આજ્ઞા કરી; અને તે પ્રમાણે તેઓ વિહાર કરીને લાહેર પહોંચ્યા. બાદશાહે એમનું પણ યથેષ્ટ સ્વાગત કર્યું. એમને મળીને એ ખૂબ રાજી થયે. લાહેરમાં એમણે અકબરના આગ્રહથી, ભાનુચંદ્રજીને ઉપાધ્યાય પદ આપ્યું. આ પદવીદાન પ્રસંગે શ્રાવકોએ ખૂબ મેટો ઉત્સવ કર્યો. શેખ અબુલફજલે પણ એ પ્રસંગે સો રૂપિયા અને કેટલાય ઘોડા વગેરેનું યાચકેને. દાન કર્યું.....વિજ્યસેનસૂરિએ અકબરના દરબારમાં ઘણું વિદ્વાને, સાથે વાદ કરીને વિજય મેળવ્યું. નંદિવિજયને “ખુશફહેમની પદવી
એમના શિષ્ય નંદિવિજય અપ્રતિમ પ્રતિભાશાળી પુરુષ હતા. અકબરની સામે એમણે ખૂબ મુશ્કેલ એવાં આઠ અવધાન કર્યા હતાં. એ વખતે બાદશાહ ઉપરાંત મારવાડના રાજા મëદેવાના પુત્ર ઉદયસિંહ, કચ્છના રાજા માનસિંહ ..વગેરે ઘણું રાજાઓ અને મોટા મોટા અમલદારો હાજર હતા. નંદિવિજ્યજીનું આવું બુદ્ધિકૌશલ જોઈને
