________________
મેગલ સમ્રાટેના અન્ય પ્રતિબંધ
૧૮૧
ગુજરાત તરફ વિહાર કર્યો...........ઉપાધ્યાય શાંતિચંદ્રજીના રવાના થયા પછી ભાનુચંદ્ર અને સિદ્ધિચંદ્ર અને ગુરુ-શિષ્ય (જેઓ બાણભટ્ટની વિશ્વવિખ્યાત કાદંબરીના ટીકાકાર છે ) અકબરના દરબારમાં રહ્યા અને શાંતિચંદ્રજીની જેમ જ બાદશાહ દ્વારા સન્માનિત થયા. ભાનુચંદ્ર અકબરને “સૂર્યસહસ્ત્રનામ'નું અધ્યયન કરાવ્યું. સિદ્ધિચંદ્રનું બહુમાન : “ખુશફહેમ”ની પદવી
સિદિચંદ્ર પણ શાંતિચંદ્રની જ જેમ શતાવધાની હતા; તેથી એમની પ્રતિભાના અભુત પ્રયોગો જોઈને બાદશાહે એમને “ખુશફહેમ”ની માનભરી પદવી આપી. તેઓ ફારસી ભાષાના પણ સારા વિદ્વાન હતા, તેથી અકબરના બીજા પણ ઘણું દરબારીઓ સાથે એમને ઘણી પ્રીતિ થઈ હતી.
કૃપારસકેશ”ના હિંદી “પ્રાસ્તાવિક નિવેદનમાંથી અનુવાદિત. અકબરની શ્રદ્ધા
એ મહાન સૂરિ હીરવિજયસૂરિ ના તેજસ્વી શિષ્યોની મુલાકાતને લીધે મેગલ દરબારમાં એમને કેવો પ્રભાવ હતો એની હકીકતની સુસંબદ્ધ અને કડીબદ્ધ શૃંખલા કેવળ આ ચરિત્ર [ ઉપાધ્યાય સિદ્ધિચંદ્ર વિરચિત “ભાનુચંદ્રગણિચરિત”]માંથી જ મળી રહે છે. ભાનુચંદ્રના નિર્મળ ચારિત્ર અને તેજસ્વી વ્યક્તિત્વની મહાન મેગલ [અકબર] ઉપર કેટલી ઊંડી અને બહુમાનભરી છાપ પડી હતી તે આપણને આ ગ્રંથમાંથી જાણવા મળે છે. અકબર આ મુનિને હમેશાં પિતાની પાસે રાખતો હતો, અને દર રવિવારે સવારે એમના મુખેથી બેલાતા “સૂર્યસહસ્ત્રનામમાલા નું ભક્તિ અને ખૂબ એકાગ્રતા પૂર્વક શ્રવણ કરતે હતા. એમણે અકબરના પૌત્રોને પણ કેટલાક વિષયનું શિક્ષણ આપ્યું હતું. કાશ્મિરના પર્યટનથી લાહેર પાછા ફર્યા બાદ અકબર એક દિવસ ચિત્તાની લડાઈ નિહાળી રહ્યો હતે. એ દરમ્યાન એક હરણે એને શીંગડાથી ઘાયલ કર્યો, અને એ મૂછિત થઈ ગયો. એને ૫૦
