________________
હિમાલય પણ નળી નડતો.
વહેલી સવારે મહુડીસી વિજાપુર ભણી વિહાર ક્ય. વિજાપુરમાં પ્રવેશ કરતાં જ એમનો એક વરદ હાથ સહેજ હા. બધા ના સા. સૌના મનમાં હતા પણ હતી ને જિજ્ઞાસા પણ! કઈ પળે શું બનશે? તે કહી શકાય તેમ નહોતું. સૌ તેમની તદન નજીક આવી ગયા. ને પૂજ્યશ્રીના મુખમાંથી ઘીમાં ધીમા શ દો ગુંજી રહ્યા :
“શાંતિ ! શાંતિ ! શાંતિ !'
અને એ જ શાંતા સાથે જેઠ વદ ત્રીજના દિવસે સવારે સાડા આઠ વાગે અયરા આલમના આ આત્મસાધક અવધતનાં સૌખ્યમો ખીરાંમળ બીડાય રાજાળમા મીંચાઈ ગયાં. શાંત સરોવરના એક રમણીય પુપની પાંખડીઓ જાણે આતના મહાસાગરમાં વિલીના થઈ ગઈ! તcવાનનું ઉગ શિખર જાણે અચાનક જ અદ્રશ્ય થઈ ગગ જ રમગ્ર શરિરી બા આલમના અધ્યાત્મયોગીની વિદાયથી દસ વાર કરવાનો પડી રહી જ પ્રેમાળ ભકત જનોના મન ઉપર ઓપિની જ વીરાની ગાડી. જગતનો આધાર ચાલ્યો ગયો ! ભાવભયહા વિદાય થઈ ગયો ! જગત જાણે એમના વિના ફળફળતા વેરાન વગડા જેવું બની ગયુંઃ
મુસાફ્ટ જીવડા, પાયાનો મહેલ નથી તારા માને શું મોડે મારો મારે રે, કાયાના મહેલનો કાંઈ ન ભાંસો જળમાં કેસ પાછો અમૂલ્ય સારી છાય છે કે મુખ વાળ નહિ ગોટો રે મુસાફ્ટ જીવડા આસનો મહેલ નથી તારો ભૂખ્યાને અન્ન, તરવાને પાણી, બોલો મીઠી વાણી, એ પ્રભુ મળવાની નિશાની, પરમ પૂજ્ય, અઢારે આલમના અલગારી ગુરુદેવ, યોગનિક આચાર્ય શ્રીમદ્ બુદ્ધિસાગર સુરીશ્વરજી મહારાજા ના ચરણોમાં કોટી કોટી વંદના
