________________
श्रीउत्तराध्ययनसूत्र]
[१६३
मोसस्स पच्छा य पुरत्थओ य,
पओगकाले य दुही दुरन्ते । एवं अदत्ताणि समाययन्तो,
रसे अतित्तो दुहिओ अणिस्सो॥७॥ रसाणुरत्तस्स नरस्स एवं,
__कत्तो सुहं होज कयाइ किंचि ? तत्थोवभोगे वि किलेसदुक्खं,
निव्वत्तई जस्स करण दुक्खं ७१॥ एमेव रसम्मि गओ पओसं,
उवेह दृक्खोहपरंपराओ । पदुट्ठचित्तो य चिणा कम्म,
जं से पुणो होइ दुहं विवागे ॥७२। रसे विरत्तो मणुओ विसोगो,
एएण दुक्खोहपरंपरेण । न लिप्पई भवमझे वि सन्तो,
जलेण वा पोक्खरिणीपलासं ॥७३|| कायस्स फासं गहरणं वयन्ति,
तं रागहेउं तु मणुन्नमाहु । तं दोसहेउं अमणुनमाहु,
समो य जो तेसु सायरागो ॥७४|| फासस्स कायं गहणं वयन्ति,
___ कायस्स फासं गहणं वयन्ति । रागरस हेउं समणुन्नमाहु,
दोसस्स हेउं श्रमणुनमाहु ॥७॥ फासेसु जो गिद्धिमुवेह तिव्वं,
अकालियं पावर से विणासं ।