Page Text
________________
पश्चिम अने दक्षिणना त्रण दरवाजाओ उघाड्या पछी, 'हजु पण कोईने पोताना सतीत्वनुं अभिमान होय तो आ पूर्व दिशानो दरवाजो उघाडे' एवा सूचन साथै सुभद्राए ते दरवाजो बंध रहेवा दीधो, जे अद्यापि बंध छे. चंपाना नृपतिए सुभद्रानुं बहुमान कर्यु, लोकोए “सुभद्रानी जय जय” पोकारी अने बुद्धदासे पण पत्नीने देवी मानी. तेना सासु ससरा वस्तुस्थितिनुं सत्य भान थतां जैनधर्मी बन्या. आ प्रमाणे धर्मनो प्रभाव दर्शावी सुभद्राए प्रांते दीक्षा स्वीकारी आत्मकल्याण साध्युं.
साधु गमे तेटला गुणवान होय पण मूळगुणमां दोषित होय तो तेवा साधुने जे गच्छ बहार करे ते गच्छ जाणवो. ते संबंधमां जणावे छे के—
मूलगुणेहिं विमुक्कं, बहुगुणकलियं पि लद्धिसंपन्नम् । उत्तमकुले वि जायं, निद्धाडिज्जइ तयं गच्छम् ॥८७ ।। [ मूलगुणैर्विमुक्तो, बहुगुणकलितोऽपि लब्धिसम्पन्नः । उत्तमकुलेऽपि जातो, निर्घाट्यते स गच्छः ॥ ८७ ॥]
गाथार्थ - अनेक गुणोथी युक्त, लब्धिसंपन्न अने उत्तम कुळमां जन्मेल एवो साधु पण जो पंचमहाव्रतरूप मूळगुणथी रहित होय तो तेवा साधुने गच्छबाह्य कराय ते ज गच्छ प्रमाणभूत छे.
विवेचन - राजन्य जेवा उत्तम वंशमां जन्म्यो होय, चंद्रादि उत्तम कुळमां दीक्षित थयो होय, अने *लब्धिओथी विभूषित होय, बीजा पण अनेक गुणो होय छतां पण जो ते साधु प्राणातिपातविरमणादि पांच महाव्रतरूप मूळगुणथी रहित होय तो तेने थीणद्धि निद्रावाळा अथवा कषायदुष्ट शिष्यनी जेम गच्छबाह्य करवा जोईए. मूळगुण ए संयमरूपी महेलनो पायो छे. जो पायो मजबूत न होय तो तेना ऊपर ऊभो करेल बारी-बारणायुक्त महेल टकी शकतो नथी तेम ज महाव्रतोना अभावमां बीजा वारी - बारणारूप गुणो पण टकी शकता नथी. मूळगुण जे एकान आंक छे. एकडा विनाना घणा मींडा पण निरर्थक छे तेम महाव्रतो सिवायना शेष गुणो शून्य जेवा छे. श्रीनिशीथसूत्रनी पीठिकामां थीणद्धि निद्रावाळाना केटलाक दृष्टांतो आपेला छे.
कोई एक गाममां एक कौटुंबिक वसतो हतो. ते प्रतिदिन मांस पकावीने खातो एने घणी हिंसा करतो. एकदा तेने चारित्रपात्र मुनिनो संयोग थयो. धर्मोपदेश सांभळी कौटुंबिकने वैराग्य उद्धव्यो एटले दीक्षा ली धी. स्थविरोनी साथे विहार करतां करतां एक नगरमां आव्यो. मार्गे जतां एक हृष्ट-पुष्ट पाडो तेना जोवामां आव्यो एटले तेने तेनुं मांस खावानी इच्छा थई, पण साधु वेशमां शुं थई शके ? तेनी अभिलाषा वधवा लागी पण थाय शुं ? गोचरीए गया तो पण अभिलाषा तेनी ते ज. गोचरी करी, स्थंडिल गया, छेल्ली पोरसी भणावी, सांजनी आवश्यक विधि करी, छेवटे संथारा पोरसी पण करी छतां मांस खावानी इच्छा नाश न पामी. रात्रिए सूता पछी तेने * थीणद्धि निद्रा आवी. ते
X
*
* लब्धियोनुं वर्णन पृ. १९२ थी १९८ ऊपर आवी गयुं छे.
x थीणद्धि निद्रा ए दर्शनावरणी कर्मनी नव प्रकृति पैकी एक छे. दर्शनावरणीय कर्मनी नव प्रकृति आ प्रमाणे- १ निद्रा, २ निद्रानिद्रा, ३ प्रचला, ४ प्रचलाप्रचला, ५ थीणद्धि, ६ चक्षुदर्शन, ७ अचक्षुदर्शन, ८ अवधिदर्शन अने ९ केवळदर्शन.
श्रीगच्छाचार - पयन्ना- २३६
| SR No. | 022586 |
| Book Title | Gacchayar Ppayanna |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Vijayrajendrasuri, Gulabvijay |
| Publisher | Amichand Taraji Dani |
| Publication Year | 1991 |
| Total Pages | 336 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari & agam_gacchachar |
| File Size | 31 MB |