Page Text
________________
संबंधी विशेष वर्णन जणावतां कहे छे के
जइवि सयं थिरचित्तो, तहवि संसग्गिलद्धपसराए । अग्गसमीवे व घयं विलिज्ज चित्तं खु अज्जाए ||६६ || [ यद्यपि स्वयं स्थिरचित्तस्तथापि संसर्ग्या लब्धप्रसरया । अग्निसमीपे इव घृतं, विलीयते चित्तं खु आर्यायाः ||६६ ॥] गाथार्थ-कदाच साधु दृढ अंतः करणवाळो होय तो पण साध्वीनो संसर्ग वधवाथी, अग्नि समीपे जेम घी ओगळी जाय तेम तेमनुं चित्त जरुर डगी जाय.
विवेचन - साध्वी साधु पासे वारंवार आवे - जाय के साधु साध्वी पासे वारंवार आवे - जाय त्यारे परस्पर संभाषण वधे, एक बीजाना अवयवो जोवानो प्रसंग प्राप्त थाय अने उभयमांथी कोई पण दृढ मनबळवाळा न होय तो स्खलना पामवानो प्रसंग उपस्थित थाय. शास्त्रकारोए सर्व व्रतोमां ब्रह्मव्रतने सर्वश्रेष्ठ कह्यं छे तेनुं कारण पण एमज छे के अग्नि समीपे घी मूकतां तरत ज ते पीगळवा मांडशे तेम मोहराजानी दूती समान स्त्री-संसर्गरूपी अग्नि पासे कोई विरल पुरुषनुं ज मनरूपी घी अक्षय रही शके. तेवा पुरुषो तो चरमकेवली श्रीजंबूस्वामी, स्थूलभद्रजी, श्रीवज्रस्वामी इत्यादिक आंगळीने टेरवे गणी शकाय तेटला ज होय छे. आ संबंधमां राजीमती ने रथेनेमिनुं दृष्टांत सारुं अजवाळं पाडी शके छे. बावीशमा तीर्थंकर श्री अरिष्टनेमिए संयम स्वीकार्या बाद तेना वडील बंधु रथनेमि राजीमती पासे पोताना पाणिग्रहण संबंधी प्रस्ताव मूके छे. राजीमती दृढ मनोबळवाळी होवाथी तेने भोगविलासनी भावना जागृत ज थती नथी. रथनेमि वारंवार राजीमती पासे भोगनी इच्छा दर्शाववा लाग्या एटले एक दिवसे तेने प्रतिबोधवा माटे राजीमतीए एक उपाय योज्यो, मिष्टान्न आहार करीने ते बेठी हती तेवामां रथनेमि आव्या एटले मदनफळ (मीढोळ) सुंघीने तेणे तरत ज उलटी करी अने रथनेमिने कह्यं के- हे दियर ! आ अन्न तमे स्नेहपूर्वक आरोगो. रथनेमिए क के-वमन करेलुं धान्य तो कागडा - कूतरा खाय; बीजा तो तेनी इच्छामात्र पण न करे. आ जवाब सांभळी राजीमती बोली के- मने तमारा भाई अरिष्टनेमिए वमी छे तो तमे शा माटे मने इच्छो छो ? रथनेमि तरत ज प्रतिबोध पाम्या अने बनेए भगवंत पासे दीक्षा लीधी. रथनेमि द्वारिकानगरीमां गोचरी लई पाछा वळता हता तेवामां वृष्टि थवाथी तेओ एक पर्वतनी गुफामा आश्रय लीधो. राजीमती पण भगवंतने वांदी वसतिमां पाछा फरी रह्या हता तेवामां तेमना पण वस्त्र भींजाई जवाथी तेने सुकववा अने आश्रय लेवा जे गुफामां रथनेमि हता ते ज गुफामां दाखल थया. उतावळमां कोई छे के नहीं ? तेनी तपास कर्या विना ज वस्त्रो उतारीने सुकवी नाख्या अने पोते नग्न दशामा रह्या.
आ दृश्य जोतां ज रथनेमिनो पूर्वनो सुषुप्त रहेलो काम उछळी आव्यो. तेओए तरत ज राजीमती पासे भोगनी प्रार्थना करी. राजीमती तरत ज शरमाई गया. वस्त्र परिधान करी तेभणे शांत चित्तथी कह्यं के- “अहं च भोगरायस्स, तं च सि अंधगवह्निणो । मा कुले गंधणा होमो, संयमं निहुओ
ु
चर ॥१ ॥” हुं भोगकुळमां जन्मी छु, उग्रसेन जेवा मारा पिता छे, तुं समुद्रविजयनो पुत्र छे. आवा
श्रीगच्छाचार- पयन्ना — १८३
| SR No. | 022586 |
| Book Title | Gacchayar Ppayanna |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Vijayrajendrasuri, Gulabvijay |
| Publisher | Amichand Taraji Dani |
| Publication Year | 1991 |
| Total Pages | 336 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari & agam_gacchachar |
| File Size | 31 MB |