________________
ભાવાર્થ પણ તે પાણી લઈને એકાંત સ્થળમાં જઈને અચિત્ત ભૂમિ ચક્ષુથી અને રજોહરણથી પ્રતિલેખીને યતના પૂર્વક પરઠવી દેવું (ઢોળી નાંખવું). પરઠવ્યા બાદ ઉપાશ્રયમાં આવીને ઇરિયાવહી કરવો. ૮૧ ગોચરી ગએલ સાધુ, અથવા બાળ સાધુ કદાચિત્ તૃષાથી પીડાઇને આહાર કરવા ઇચ્છે તો ત્યાં સૂનું ઘર, મઠાદિ, ભીંતનો એક ભાગ બીજાદિથી રહિત, પડિલેહીને તે ગૃહાદિકના સ્વામીની રજા લઇ ઢાંકેલા પ્રદેશમાં ઉપયોગ પૂર્વક (ઇરિયાવહી પડિકમવા પૂર્વક) હાથને પ્રમાર્જીને રાગદ્વેષ રહિતપણે આહાર કરે. ૮૨-૮૩ ત્યાં આહાર પાણી કરતાં કદાચ ગૃહસ્થના પ્રમાદથી અસ્થિ (ઠળીયો) અગર કાંટો, તરખલું, લાકડાની કરચ, કાંકરો અને બીજું પણ તેવા પ્રકારનું કાંઈ આવે તો તેને હાથથી ફેંકવું નહિ. તેમ મોઢાથી પણ ફેંકવું નહિ. પણ તેને હાથમાં લઈને એકાંતમાં જવું. ૮૪-૮૫
એગતમવક્કમિત્તા, અચિત્ત પડિલેહિઆ I જય પરિવ્રુવિજા, પરિવ્રુપ પડિકામે ટકા સિઆયભિખૂઇજિજ,જિજમાગમભુજીએ સપિડપાયમાગમ, કુર્ય પડિલેહિમા ll૮થી વિણએણે પરિસિતા, સગાસે ગુણો મુણી. ઇરિયાવહિયમાયાય, આગઓ ય પડિક્કમે I૮૮II આભોઇરાણ નીસેસ, આઇઆર જહક્કકમ | ગમણાગમણે ચેવ, ભરપાણે વ સંજએ આટલા ઉજ્જuaો અણુવિગો, અવણિ ચેઅસા
આલોએ ગુરુસગાસે, જે જહા નહિ ભવે IIળા
અધ્યયન પની ગાથા ૮૬ થી ૯૦ સુધીના છુટા શબ્દના અર્થ સિર્જઆગ-ઉપાશ્રયમાં આવીને
પવિસિત્તા-પેસીને ભુતુબં-ભોજન કરવા
સગાસે-પાસે સપિંડપાયું-શુદ્ધ ભિક્ષા લઈને
ગુરુણો-ગુરુની ઉડુએ-ભોજનની ભૂમિ પ્રત્યે
આયાઅ-ભણીને, પાઠ કરીને વિણએણ-વિનય સહિત
આગઓ-આવેલો
અધ્યયન-૫
