________________
તં ચ ઉબિમંદિ8 દિજજા, સમાણા એવા દાવા દિતિએ પડિઆઇખે, ન મે કMઇ તારિસ Iકા અસણં પાણગે વા વિ, ખાઇમં સાઇમં તહા! જે જાણિજ સુરિજજા વા, દાણઠ્ઠા પગદં ાઇમાં તે ભવે ભરૂપાણં તુ, સંજયાણ અકપ્રિ | દિતિએ પડિઆઇખે, ન મે કપઇ તારિસ II અસણં પાણગં વા વિ, ખાઇમં સામે તહાT જ જાણિજસુણિજ્જા વા, પુણકા પગડું માં III તે ભવે ભરપાણ તું, સંજયાણ અકuિઅં. દિતિ પડિઆઇખે, ન મે કપઇ તારિર્સ પિવા
| અધ્યયન પની ગાથા ૪૬ થી ૫૦ સુધીના છુટા શબ્દના અર્થ | ઉન્મિદિઉં-લેપાદિ ઉખાડીને, સાઇમ-સ્વાદિ મુખવાસ વિગેરે | દાણા-આપવાને અર્થે દાવએ-દેવાવાળો |જાણિજ્જ-જાણે | પહગં-કરેલું, નિપજાવેલું ખાઇમ-ખાદિમવિગેરે સુણિજ્જા-સાંભળીને | પુણકા-પુણ્યને અર્થે
ભાવાર્થ : તેવા આહારને દેવાવાળો, સાધુને માટે ઢાંકણા પ્રમુખને ભેદીને (તોડીને ઉખાડીને) આપે તો દેવાવાળાને નિષેધ કરવો કે તેવો આહાર સાધુને ન કલ્પ. ૪૬ પોતે જાણ્યું હોય, અગર બીજા પાસેથી સાંભળ્યું હોય કે આ અશન, પાન, ખાદિમ સ્વાદિમ આદિ ચાર પ્રકારનો આહાર સાધુને આપવા તૈયાર કરેલો છે, તેવો આહાર પાણી સાધુને અકલ્પનીય છે. તે દેવાવાળાને કહેવું જોઈએ કે સાધુઓને આવો આહાર કહ્યું નહિ. ૪૭-૪૮ પોતે જાણે, અગર સાંભળે છે, ગૃહસ્થોએ આ ચાર પ્રકારનો આહાર પુણ્યાર્થે આપવા બનાવ્યો છે તે આહાર સાધુને અકલ્પનીય હોવાથી પોતે નહિ લેતાં ગૃહસ્થને મના કરવી. ૪૯-૫૦
અસણં પાણગં વા વિ, ખાઇમ સાઇમં તહાસ જે જાણિજ સુાિજજા વા વણિમઠ્ઠા પગાર્ડ માં આપવા તે ભવે ભરૂપાણં તુ, સંજયાણ અકપ્રિ . દિતિએ પડિયાઇબ્ધ, ન મે કપઇ તારિર્સ પિશા
દશવૈકાલિકસૂત્ર
પ૪
