________________
માટે મુનિઓએ બહુશ્રુત, આગમના જાણ આચાર્ય મહારાજની સેવા કરવી અને સેવા કર્યા બાદ પોતાનું કલ્યાણ થાય તેવા અર્થના નિર્ણયો પૂછવા. ૪૪ ગુરુ પાસે કેવી રીતે બેસવું ? જિતેંદ્રિય થઈ હાથ, પગ અને શરીર સંયમીને ઉપયોગ પૂર્વક સાધુઓએ ગુરુની પાસે બેસવું. ૪૫l
ન પખઓ ન પુરઓ, નેવ કિસ્યાણ પિઠઓ. ન ય ઉરું સમાસિજજ, ચિઠ્ઠિા ગુગંતિએ Iકા અપુસ્કિન ભાસિજજ, ભાસમાણસ્સ અંતરા. પિશ્ચિમંસ ન ખાઈજા, માયામો વિવજજએ Irઇના અપત્તિ જણ સિઆ, આસુ કુપિજજ વા પરો. સવસો તં ન ભાસિકા, ભાસં અહિઆગામિણિ જતા દિઠું મિઅં અસંદ્ધિ, પડિપુત્ર વિ જિ અચંપિરમશુધ્વિર્ગ, ભાસ નિસિર અત્તવ આયારપરિધર, દિવાણમહિજજગા
વાયવિફખલિએ નમ્યા, ન તે ઉવહસે મુણી આપવા અધ્યયન આઠમાની ગાથા ૪૦ થી ૫૦ સુધીના છુટા શબદના અર્થ પખ્તઓ-પડખે
માયામોસં-કપટવાળું અસત્ય વચન પુરઓ-આગળ
અપત્તિઅં-અપ્રીતિ કરવાવાળું કિચ્ચાણ-આચાર્ય જે તેમના
જેણ-જે ભાષા વડે કરીને પિઠ્ઠઓ-પાછળ
કુપિન્જ-ક્રોધ પેદા થાય ઉસમાસિજ્જ-સાથળ ઉપર સૌથળ ચાવીને | પરો-બીજાને ચિહિજ્જા-બેસે
| અહિઅગામિણિ-અહિતને કરનારી ગુરુગંતિએ-ગુરુની સમીપે
અસંદિદ્ધ-સંશય રહિત અપુચ્છિઓ-પૂબા વગર
પડિપુ-સ્પષ્ટ ઉચ્ચાર હોવાથી પ્રગટ એવી ભાસમાણસ્સ-ગુરુ બોલતા હોય ત્યારે અયપરિ-ન ઉચે અથવા ન નીચે અંતરા-વચ્ચે
અશ્વિગૅ-ઉદ્વેગને નહિ કરાવવાવાળી પિશ્ચિમ-પીઠના માંસને (પરપુંઠે નિંદા) નિસિર-બોલે ખાઈજા-ખાય
| અાવ-સાધુ જે તે
૧૩૨
દશવૈકાલિકટ
